Comunicados - Marcha Mundial das Mulleres

Compostela // Non temos que pedir permiso!

Novembro 27, 2022 por administradora

De cara ao 25N a MMM anunciou unha ruada nocturna na que un grupo de mulleres sairíamos a percorrer as rúas de Compostela, ataviadas con mandis, fachos e fouciñas. A nosa acción tiña a intención da denuncia social manifestando a outra cara do medo, a de arrepoñernos a el, deixando claro que estamos fartas de ser acosadas, de non poder saír á rúa pola noite sen ser violentadas, humilladas e en casos extremos, agredidas, violadas ou asasinadas.

A piques de comezar a polícia nacional incautou as nosas fouciñas por orde da Subdelegación do Goberno e recriminou non ter solicitado permiso á mesma. Cabe destacar que o alcalde de Compostela, do mesmo partido que ostenta a Subdelegación, estivo na manifestación preto de nós, e non se achegou en ningún momento para explicarnos as suas intencións ocultas de sancionarnos. O PSOE acude ás nosas manifestacións mentres maquina ás nosas costas como pode sancionarnos, como pode facernos calar, como pode castigarnos.

Fomos identificadas pola polícia nacional, que advertiu que recibiremos sanción administrativa, malia terlle exposto que era unha actuación pacífica polas rúas, como se puido comprobar cando a levamos a cabo. Este é o patriarcado e a súa dobre cara: por un lado, a propia Subedelgación concédenos o recoñecemento Meninas 2022 uns dias antes, que rexeitamos porque non cremos en institucións machistas e, polo outro, cando loitamos contra a súa opresión, veñen a por nós ás agochadas, intimidándonos e sancionándonos, con covardía. Estas son as mesmas institucións que se fartan a dicir que non hai medios para protexer ás vítimas da violencia machista mais que, pola contra, poden escoltar a menos de 20 mulleres cunha grilleira chea de policías nunha ruada pacífica.

Cando loitamos contra o patriarcado, sempre está a se reinventar, este 25N foi coa escusa da nosa propia protección, pero o feminismo é máis forte, somos moitas, moi bravas e, aínda nos quedan máis fouciñas coas que recoller o froito da semente de vencer.

QUÉRENNOS CON MEDO BRAVAS NOS TERÁN! Até que todas sexamos libres.

Compostela, 27 de novembro de 2022.

Comunicado da Marcha Mundial das Mulleres ante o recoñecemento Meninas 2022 concedido pola Subdelegación do Goberno en Galiza.

Novembro 20, 2022 por administradora

Hai poucos días recibimos unha comunicación na que se nos informaba do recoñecemento que nos é outorgado desde a Subdelegación do Goberno en Galiza co motivo dos premios Meninas 2022 que pretenden “poñen en valor a persoas e institucións que incorporan estratexias, iniciativas ou proxectos para combater a violencia sobre as mulleres e promover a igualdade”.

Sempre é satisfactorio que institucións que habitualmente dan as costas ao traballo que os colectivos facemos na rúa e que mesmo o complican en ocasións -lembramos o 8M no que decidimos manifestarnos e fomos ameazadas con sancións- ollen para nós e o noso traballo e atopen o espazo e o momento de darlle o valor que ten.

A nosa relación, como organización anticapitalista e feminista que aspira a transformar o mundo, é complicada coas institucións. Entendemos que desde as institucións poden porse en marcha tímidas políticas ás que podemos nomear como feministas mais tamén a maior parte dos resortes institucionais responden ao reforzo e reprodución do sistema socio-ecómico e político no que vivimos e que nós combatemos. Para nós, os rituais do institucionalismo que non implican un maior compromiso coa nosa causa non supoñen un avance no recoñecmento do noso traballo, sabemos que os dereitos das mulleres se conquistan nas rúas e que o mundo se transforma transformando tamén as actuais institucions que sustentan unha orde machista, clasista e capitalista.

Neste sentido o chamado a recibir un premio deste tipo supón para nós unha oportunidade para analizar que papel xoga no desenvovemento da nosa acción política un recoñecemento institucional que, sentimos, non recolle nengunha das nosas demandas e preocupacións. Agradecemos que se nos diga que facemos un bo traballo no combate da violencia machista, mas o que queremos é que se dote de meios e recursos esta loita, que se escoiten as nosas demandas sobre a denuncia da xustiza patriarcal, que artefactos como o Pacto de Estado pasen da propaganda aos feitos, que os procesos de denuncia de violencia non nos revictimicen e mesmo que se analice de forma crítica os poucos avancen que teñen suposto nos últimos anos os mecanismos postos en marcha dende as institucións para combater a violencia machista.

Así, decidimos colectivamente agradecer o recoñecemento do labor de máis de 20 anos de traballo político en Galiza que leva feito a Coordenadora Nacional da Marcha Mundial das Mulleres grazas a todas as compañeiras que fixeron e fan parte dela que é o que nos dá prestixio e unha voz no movemento feminista deste país mais non imos recoller este recoñecemento institucional, para nós o maior recoñecemento é que se abran as portas cuando chamamos a elas demandando ou reclamando medidas ou accións concretas, que se dispoñan recursos para o traballo de profesionais e colectivos sociais, que non se dificulte o noso traballo na rúa e que se adiquen máis esforzos a políticas eficaces e útiles contra a violencia machista que a organizar unha gala para tirarnos unha foto e decir o moito e ben que o estamos facendo.

Seguimos en marcha, até que todas sexamos libres.

Comunicado de solidariedade co compañeiro de Avante LGBT

Novembro 14, 2022Novembro 8, 2022 por administradora

Desde a Marcha Mundial das Mulleres solidarizámonos co compañeiro da organización Avante LGBT vítima de agresión homofóbica e gordofóbica o pasado venres en Compostela.

Eis o comunicado completo.

//SUBMISIÓN QUÍMICA NA NOITE

Agosto 1, 2022 por administradora

COIDÉMONOS ENTRE TODAS.

Nos últimos días estamos tendo numerosas noticias de agresións a mulleres coa submisión química como método para o abuso. Varias denuncias no noso país póñennos en alerta e cremos que temos que falar de como nos armamos e protexemos ante estas prácticas. Se sintes que algo anda mal pide axuda, se alguén pide axuda dálla.

A maior ferramenta que temos contra o patriarcado é a sororidade.

Se notas unha picada estando de festa:

Non penses que foi unha sensación, é un novo método de submisión química para agresións sexuais.

Pide axuda (á seguranza, ás amigas, camareiras…)

Informa á policía, acode a un hospital para pedir un protocolo de submisión química.

Efectos da picada:

Dor física da picada.
Mareo e/ou sensación de desorientación.
Cansancio.
Sono.

Querémonos libres: contra o secuestro e violación da nosa veciña no Porriño

Xullo 27, 2022 por administradora

Manifesto da Coordenadora Local da Louriña da Marcha Mundial das Mulleres ante o acontecido coa veciña do Porriño, no 28 de xullo de 2022:

Querémonos libres, sen medo e vivas. Este lema feminista non é vacuo de contido. Está vixente e por el nos volvemos concentrar hoxe aquí.

A uns escasos 500 metros deste lugar, ata o luns pasado, unha vivenda do concello do Porriño
volveuse converter, durante seis longos días, nunha caverna de terror para unha muller. Nel, un home sentiuse con dereito de privala de liberdade, de dignidade, de poder amputarlle os seus dereitos, como humana, máis básicos. Aquí, ao noso lado, un mozo de 26 anos sentiuse con lexitimidade de exercer a forza e o dominio que o patriarcado lle transmitiu que ten.

Isto demóstralle, a aqueles que o poñen en dúbida, que a violencia machista sistémica segue aquí, entre nós; e mantense nas novas xeracións. Non é algo do pasado superado; senón que se mantén con forza na nosa mocidade. Non é un acaso. Os discursos violentos ós que asistimos, o ataque frontal aos nosos dereitos e liberdades como mulleres, menosprezando as nosas denuncias, teñen estas consecuencias.

Como xa dixemos, este é un problema sistémico, do propio sistema social que construímos. E como tal debe ser tratado. E iso lévanos a facernos preguntas.

Debemos preguntarnos como un home en busca e captura por un “caso similar”, tal e como o
cualifica a prensa, podía estar na súa casa, cunha muller secuestrada. Supoño que debía estar ben aparcado e por iso a policía non o molestou.

Debemos preguntarnos como, despois de que a familia denunciase a súa desaparición, a ninguén se lle ocorrese ir chamar á porta da casa da súa exparella, un home en busca e captura por violentar unha muller.

Debemos tamén preguntarnos se esta vai ser, outra volta, unha ocasión na que o sistema xudicial patriarcal nos vai decepcionar. Unha ocasión na que humille e desprece unha muller fortemente violentada, pero que, seguramente, fixo algo que lles parece que relativiza o feito polo agresor, secuestrador, violador.

Mais sempre en toda noite aparece unha estrela que dá luz. Neste caso, como tamén é habitual, a luz vén da comunidade. Foi unha veciña quen deu a voz de alarma, quen se agouchou para recoller os papeis de socorro e quen creu. Porque é fundamental crer, apoiar, darnos a voz que nos roubaron ás vítimas. E iso só o podemos facer todas e todos nós: o poder da comunidade. A fortaleza da acción comunal é tan grande como nós queiramos que a sexa. E, neste caso, salvou unha vida.

Como somos conscientes desa forza grupal, mulleres da Louriña conformamos a Marcha Mundial das Mulleres aquí, na nosa comarca. Con forza, con vontade de que o patriarcado encontre unha parede grande e valente que lle diga: chega xa! Querémonos libres, sen medo e vivas!!!

🌈28X // DEREITOS PARA TODAS 🌈

Xuño 28, 2022 por administradora

Neste 28 de xuño, Día do Orgullo, dende a coordenadora da Marcha Mundial das Mulleres reclamamos o compromiso de toda a sociedade coa loita por conquistar Dereitos para TODAS.

En momentos nos que os discursos fascistas atopan altofalantes e medran nunha sociedade na que o lucro e o consumo vertebran a vida das persoas é máis importante que nunca alzar a voz e posicionarse con claridade contra as ideoloxías reaccionarias que negan dereitos.

O feminismo é a ferramenta máis potente que temos para loita contra o patriarcado, o capitalismo, o racismo e o imperialismo, e para conquistar dereitos sociais e políticos para todas. Non seremos unha voz cómoda para quen pretenda, en nome do feminismo, decidir quen debe ou non conquistar os dereitos que lle corresponden e estaremos en fronte de aquel feminismo LGBTFóbico que pretenda excluír a compañeiras de loita.

Como mulleres lésbicas esiximos visibilidade e o fin das discriminacións que sufrimos, como os problemas que se colocan ao rexistro das crianzas cando non estamos casadas.

Como mulleres trans esiximos unha Lei Trans que poña fin ás violencias institucionais que se exercen sobre nós e os nosos corpos para o recoñecemento da nosa identidade.

Como mulleres bisexuais esiximos o fin da estigmatización e a invisibilidade dentro e fóra do movemento e o recoñecemento das violencias que recibimos da heteronorma.

Como mulleres con diversidade funcional esiximos o fin da invisibilización e o paternalismo machista que nos considera mulleres de segunda.

Como mulleres negras esiximos o fin do racismo en todas as súas expresións, as nosas vidas importan!

Como mulleres migrantes esiximos o fin das Leis de Extranxería que nos criminalizan e someten a procesos de violencia institucional e xenofobia impedindo que podamos procurar unha vida digna.

Como mulleres empobrecidas esiximos o fin dun sistema criminal como o capitalista que coloca o lucro por diante das vidas.

Como mulleres rurais esiximos o dereito á terra e a vivir con dignidade e servizos públicos de calidade nas nosas aldeas.

Como mulleres galegas esiximos que o noso pobo poda exercer o seu dereito á autodeterminación en pé de igualdade co resto de pobos do mundo.

Como mulleres que somos organizámonos para transformar a sociedade e construír un mundo de xustiza social sen violencias no que sermos plenamente libres.

NON Á OTAN // Declaración internacional

Xuño 23, 2022 por administradora

Nós, militantes da Marcha Mundial das Mulleres, denunciamos o papel que xoga a OTAN no mundo como unha ferramenta do capital occidental para asentar e reforzar un sistema criminal que ataca frontalmente a vida de millóns de persoas no mundo e a soberanía dos seus pobos. Nacida como ferramenta para combater o bloque socialista, a OTAN foi desde entón unha ferramenta para a expansión militar, ideolóxica e económica do capital no mundo.

Como feministas anticapitalistas a nosa axenda ten como centro de acción a defensa radical da vida fronte á ofensiva dos mercados e os seus mecanismos coercitivos e militares para impór a explotación, a violencia e o expolio das nosas vidas, dos nosos corpos e dos nosos territorios.

Como antiimperialistas denunciamos o papel que a OTAN, ferramenta do imperialismo, xoga no proceso de acumulación capitalista e desposuimento. O antiimperialismo é fundamental para construír un feminismo popular capaz de prover alternativas para un mundo con xustiza, igualdade, paz e solidariedade.

Estamos vivindo un momento de reorganización do poder transnacional que precisa buscar a súa propia supervivencia nunha situación extrema: un momento de maior espolio dos bens comúns, explotación da man de obra e do traballo non remunerado, crise multidimensional (climática, alimentaria, financieira e de coidados) e exacerbación do racismo. As forzas da extrema dereita en moitos países están enfrontadas cos movementos populares e, motivadas por disputas xeopolíticas, ameazan a hexemonía dos EUA, un estado sumido nunha profunda crise.

Neste contexto, as oligarquías mundiais están apostando de volta por unha economía de guerra, que non só serve para a acumulación e o enriquecemento, tamén para o disciplinamento e control social. É neste escenario no que a OTAN xoga o seu papel de ferramenta ao servizo do imperialismo, aplicando non só unha lóxica militar, mais sobretodo unha guerra cultural e ideolóxica para impór a axenda do capital.

Como feministas sabemos que as lóxicas de desposuimento e militares do capital impactan con maior forza nas vidas das mulleres porque a vida mesma é a que está baixo ataque. Somos as mulleres traballadoras nas que descansa, por todo o planeta, o labor de reproducir a vida, até nese sitios onde o Estado aprópiase de parte desta tarefa en tempos de crise económica, é desde aí que os recursos son primeiramente retirados e onde os recortes impactan primeiro. En Estados onde o impacto ideolóxico e económico da guerra acompaña militarización e conflito bélico, somos as mulleres, os nosos corpos e as nosas vidas, quen somos as primeiras en sufrir as consecuencias tal e como as vemos en cada conflito que o capital por en marcha para reproducirse.

Denunciamos o papel dos estados membros da OTAN na súa política de reforzo e expansión capitalista arredor do mundo, dobregándose aos mandatos das oligarquías e non dos pobos, e tamén a aqueles que debuxan alianzas para a expansión ou reforzo desta estrutura a nivel mundial.

Europa vive hoxe unha guerra fomentada polos intereses económicos do capital occidental transnacional e a resposta militar dunha Rusia nas mans da oligarquía da que a OTAN se aproveitou para acelerar o proceso de expansión en Europa e África, non só para reflotar aos EUA coa economía de guerra tamén para impoñer a axenda do capitalismo no mundo e a reorganización deste para a súa supervivencia.

Esta axenda está sendo usada para conter o crecente descontento social que é resultado do alto custe da vida debido a un sistema en crise que busca maximizar o beneficio a costa da clase obreira, empobrecendo máis e máis ao pobo, con especial impacto nas mulleres.

De cara á cimeira da OTAN, denunciamos o papel dos gobernos europeos que acompañan esta lóxica e que non só se someten aos interes da oligarquía tamén están dispostos a destinar recursos públicos para financialos mediante un aumento do orzamento militar até o 2% do PIB. Os gobernos invisten en armas, tecnoloxías de vixilancia e fronteiras, mentres a desigualdades aumentan e a precariedade da vida se xeraliza.

Como movemento feminista internacional, denunciamos os intentos dos medios para esconder e normalizar conflitos e guerra no sur global, territorios que sufren sistematicamente militarización e guerras, onde é evidente o avance dos conflitos polo acaparamento da terra e dos recursos.

Neste mundo de guerras no que o capital ataca a vida, a Marcha Mundial das Mulleres está comprometida cunha axenda política na cal a sostenibilidade da vida é o centro. A nosa loita é pola desmercantilización e expansión dos servizos públicos para apoiar a reprodución social, pola soberanía alimentar e por cambios estruturales no actual modelo de produción e consumo, orientado polo recoñemento da nosa interdependenica e a ecodependencia.

Paz e desmilitarización son compromisos fundacionales na construción da Marcha Mundial das Mulleres, tanto como a nosa solidariedade internacionalista e incansable loita pola soberanía e autodeterminación dos pobos como condición para superar o capitalismo heteropatriarcal e racista.

Facemos un chamamento a todas as mulleres do mundo para reforzar e ampliar a loita pola paz e a desmilitarización, para confrontar o imperialismo e construír as condicións para un mundo no que a sostenibilidade da vida estea no centro.

Resistimos para vivir, marchamos para transformar.

Non á guerra na Ucraína! Non á OTAN!

Marzo 1, 2022Febreiro 26, 2022 por administradora

A tensión e a escalada militar que se está a producir na Europa do Leste nos últimos días e que alcanzou a súa cimeira a raíz das declaracións de Vladimir Putin ten consecuencias perigosas para os pobos da Europa. Rusia e Ucraína. O envío diario de soldados e a carreira armamentística no medio do belicismo do imperialismo fan que a situación sexa moi preocupante. O mundo está de novo ao borde dunha guerra, tras as ambicións imperialistas, polos intereses económicos, desexosas de demostrar as súas pretensións de gran Estado. O custo desta guerra será moi elevado, especialmente para os pobos da Ucraína, Rusia, Europa e todos os países da rexión.

Nós, da Marcha Mundial das Mulleres sempre afirmamos o noso compromiso coa loita pola paz e o rexeitamento á guerra e á militarización da sociedade. Porque a guerra é unha das expresións máis vivas da discriminación das mulleres e das crianzas.

A coordenación da Marcha Mundial das Mulleres da rexión de Oriente Medio e Norte de África – MENA denuncia a guerra contra o pobo ucraíno, que se dirixe especialmente a mulleres e crianzas. Destacamos a magnitude do impacto desta guerra na rexión árabe, especialmente as zonas de conflito nas mulleres e crianzas de Palestina, Iemen, Líbano e Siria. Expresamos a nosa preocupación polos ataques ás mulleres e crianzas contra o seu dereito á paz e á seguranza; e tamén o temor de que a poboación sufra o mesmo destino que as mulleres e os nenos palestinianos polo roubo das súas terras e os ataques diarios contra as necesidades básicas da vida, respectando os dereitos humanos e a lexitimidade universal desde 1974, a guerra da entidade sionista contra o pobo palestiniano.

Desde a Marcha Mundial das Mulleres, rexeitamos calquera ameaza e ataque militar contra un Estado soberano. A independencia e a integridade territoriaol de Ucraína deben ser respectadas. Estados Unidos e a OTAN deben anunciar que retiran as súas mans da Ucraína, e deben deixar de enviar armas e municións ao país o antes posíbel. O imperialismo está repetindo o que fixo no Iraque e Siria, esta vez de forma diferente na Ucraína, e unha vez máis causando sufrimento aos pobos do mundo. O conflito entre as grandes potencias fai que a humanidade pague un alto prezo.

A Marcha Mundial das Mulleres solidarízase con todas as forzas políticas e sociais da Ucraína, Rusia e de todo o mundo que defenden unha solución pacífica á guerra.

Nós, coa nosa posición antiimperialista e antibélica, mobilizaremos ñas mulleres na loita contra a guerra na Ucraína e na rexión.

Resistimos para vivir, marchamos para transformar!

Resolucións do Encontro Aberto celebrado na Estrada en novembro de 2021

Febreiro 1, 2022 por administradora

1. Cómpre pór freo á instrumentalización do feminismo por parte dos partidos políticos, nomeadamente do PSOE, a través dun feminismo institucional que se apropia das nosas reivindicacións para marcar a súa propia axenda.

2. Defendemos un feminismo incómodo e combativo que se ben pode colaborar puntualmente con algunha institución en cuestións concretas, manteña sempre unha posición independente e autónoma que permita facer as críticas pertinentes. As subvencións e colaboracións económicas non poden entenderse por parte das administracións como mecanismos para apagar a crítica.

3. Todas as nosas convocatorias deben ser un espazo seguro para as compañeiras trans. O posicionamento da Marcha Mundial das Mulleres é claro e inamovíbel e non cabe debate, o noso feminismo é un feminismo construído tamén por mulleres trans. Todas debemos ser coherentes con esta posición colectiva e asumir como propios os posicionamentos da Marcha Mundial das Mulleres a nivel nacional e Internacional.

4. Apostamos por reforzar os nosos eixos de traballo e os nosos principios ideolóxicos (feminismo, anticapitalismo, antiracismo, antiimperialismo) como base para a construción do noso feminismo.

5. Cómpre reforzar a formación feminista non só a nivel teórico senón tamén na nosa práctica política diaria apostando polo asemblearismo, a horizontalidade e os espazos de escoita e debate como marcos de traballo colectivo.

6. Defendemos a necesidade de manter o protocolo galego de respostas ante os feminicidios e non ceder ás urxencias mediáticas que procuran respostas inmediatas. A nosa aposta de transformación é de longo percorrido e precisamos construír respostas útiles non só viscerais. Recoñecendo a dificuldade ante os casos máis mediáticos e a demanda de resposta apostamos por un feminismo que non só dé resposta senón que constrúa un axenda propia.

7. Entendemos que é preciso pasar a unha fase de construción feminista que interpele ás estruturas do poder patriarcal logo de estos anos de acumulación de forzas. Poremos especial foco nos xulgados, concellos, sistema de saúde, ensinanza… Coa fin de que o feminismo sexa un suxeiro político que interpele, vixíe , sinale e dé respostas concretas en tódolos eidos da vida. Precisamos mudanzas reais no día a día da vida das mulleres.

8. Cómpre tecer espazos de encontro a nível local colectivizando o traballo e atopando puntos de encontro, respecto e coidados, dende o amor e a construción e non dende a confrontación. Conscientes de que existen diverxencias construír axendas propias e respeitar ás das outras debe ser parte da nosa construción política.

9. Defendemos a necesidade de que o espazo de encontro que é Galegas 8M para o feminismo galego se oriente cara un feminismo combativo de acción en torno desa data, profundizando na loita polos dereitos das mulleres galegas traballadoras.

10. En relación á folga de mulleres do 8M de 2022, tras analizar o desenvolvemento destas en 2021, 2020, 2019 e o paro de 2018 pensamos que o desenvolvemento das xornadas do 8M non responden ás dinámicas dunha folga senón a unha xornada de mobilizacións. Entendemos que cómpre deseñar estratexias máis útiles e eficaces de aquí en diante

Até que todas sexamos libres!

28S // Dereitos sexuais e reprodutivos para todas!

Setembro 28, 2021Setembro 27, 2021 por administradora

O 28 de setembro é o Día de Acción Global polo acceso ao aborto legal e seguro. Desde a Coordenadora Galega da Marcha Mundial das Mulleres reivindicamos a necesidade de facer efectivo o dereito conquistado polo movemento feminista no ano 2010 a través da lei de interrupción voluntario do embarazo.

Coa posterior modificación do Partido Popular en 2015 hoxe as mulleres de 16 e 17 anos ven privada a súa capacidade decisión sobre os seus corpos pois deben conseguir un permiso paterno (ou xudicial) para interromper un embarazo. Reiteramos que estas mulleres, que poden decidir libremente sobre todos os aspectos das súa vida deben ter dereito a decidir sobre a súa maternidade. A derogación da modificación da lei de 2010 debe ser inmediata por parte do goberno do Estado do PSOE e Unidas Podemos.

Para alén diso a sanidade pública galega, amparada na incompleta lei do 2010, esta a financiar abortos en clínicas privadas debido a casos de obxección de conciencia do persoal sanitario. En casos de interrupcións voluntarios de embarazos de máis de 9 semanas no que a motivación é a saúde psicolóxica da muller a sanidada pública non é quen de garantir a realización da intervención e acaba financiando a mesma en centros privados. Así dende Ourense e Lugo as mulleres teñen que desprazarse fóra da provincia. En casos nos que se superan as 14 semanas os desprazamentos son mesmo fóra da Galiza, coa dificuldade engadida que ten o desprazamento a tantos kilómetros para unha intervención médica. Esiximos que o SERGAS garanta a IVE libre e todos os casos médicos que a lei permite.

Así o dereito ao aborto seguro e na sanidade pública aínda é hoxe unha conquista pendente no noso país. Cómpre mudar a lexislación para que o personal sanitario non poda negarse a facer unha intervención legal e impedir asi que a IVE se convirta nun negocio máis para as clínicas privadas, financiado co diñeiro de todas, incrementando o gasto que implicaría unha intervención no centro máis próximo ao lugar de residencia da muller.

Dende a Coordenadora Galega da Marcha Mundial das Mulleres reivindicamos a necesidade de facer efectivo o dereito conquistado polo movemento feminista no ano 2010 a través da lei de interrupción voluntario do embarazo tamén garantindo medios para que exista educación afectivo sexual nas escolas, acceso a anticonceptivos nos centros quérote e recursos e programas sobre reproducción nas institucións locais como os CIMM, co fin de colocar todas as ferramentas ao dispor das mulleres que permitan reducir as IVE, e en todo caso, garantilas na sanidade pública.

Alén de todo isto, denunciamos:

O desenvolvemento do Real Decreto Lei 7/2018 sobre Acceso universal ao sistema nacional de saúde é insuficiente e xera situacións de vulneración do dereito á saúde, concretamente o dereito á atención da saúde sexual e reprodutiva, con trabas administrativas a mulleres embarazadas en situación de irregularidade ou petición de asilo.

Este tipo de atención depende da vontade das e dos profesionais e isto provoca situacións de descoñecemento e irregularidades na atención.

Que Galiza sexa a CA que menos matronas ten no Estado Español, hai tan só 1 por cada 10.000 habitantes.

Que malia a moción presentada no Parlamento Galego no 2019 a día de hoxe a Xunta segue aplicando a obxección de conciencia por cuestións ideoloxicas para non practicar IVEs.

Que partir da semana 14 o sergas non practica abortos euxenésicos.

Que educación sexual segue sen ser obrigatoria nin estar presente no currículo escolar na ensinanza obrigatoria.

Exiximos tamén que a Xunta de Galiza abandone a súa pasividade e desinterese para asumir as súas competencias e garantir:

Unha liña de programas de formación e divulgación sobre dereitos sexuais e reprodutivos a través dos CIMM en colaboración coas entidades locais.