Rana Plaza está en todas partes!
Nós, activistas da Marcha Mundial das Mulleres, unidas en solidariedade, estamos xuntas para denunciar a cobiza capitalista e o patriarcado que explotan e expropian os corpos das mulleres e o seu traballo produtivo.
Este 24 de Abril, recordamos a masacre de Rana Plaza en Bangladesh onde no ano 2013, morreron e se feriron máis de 1000 mulleres ao se derrubar o edificio onde amoreadas, en condiciones inhumanas e a cambio dun salario inmoral, traballaban para marcas occidentais tales coma Benetton, The Children’s Place, DressBarn, Mango, Monsoon e Primark, así como para empresas de distribución coma El Corte Inglés.
Solidarizámonos coas familias das vítimas, e alzamos as nosas voces ben alto, para ser oídas e para denunciar que cada día, nos cinco continentes, as causas que propiciaron este desastre se repiten.
E estas historias que nos poden parecer afastadas, non escapan a realidade da industria téxtil galega; onde observamos coma grandes firmas coma INDITEX, deciden deslocalizar a produción de roupa en Galicia provocando graves condicións de explotacións noutras partes do mundo e numerosas perdas de emprego no país.
As poucas mulleres que quedan traballando en Galicia, no que fora noutro tempo grande sector da economía, faino agora en pequenos talleres subcontratados polo próspero imperio téxtil; onde mulleres, a maioría xa entradas en idade, deslómbanse sen descanso (de 8 da mañá a 8 da tarde, con pausa para comer) ante as súas máquinas de coser, en locais sen rastro de medidas de seguridade, sen case dereitos laborais, para acadar un salario paupérrimo, a vez que escoitan as incesantes loubanzas por parte das institucións e da xente que se regodean no moi campechano, sinxelo é bo que é o Señor Amancio Ortega, que lle da traballo as mulleres, aínda que este sexa dun xeito miserable.
As mulleres somos vítimas cada día da avaricia do sistema capitalista, que pon no cumio das súas prioridades a maximización dos beneficios, por riba do benestar das persoas, dos dereitos humanos, de respecto a natureza, etc. Sufrimos discriminación no mercado laboral, a invisibilización dos coidados que desempeñamos, condicións de traballo inhumanas, dobres xornadas, etc. As mulleres sufrimos moito máis coa precarización dos servizos públicos e dos servizos sociais, que debilitan o estado de benestar e que aumentan a carga de coidados sobre as nosas costas.
As mulleres sufrimos a usurpación das nosas terras, que son o sustento das nosas familias, pola avaricia de grandes empresas transnacionais, que especulan coa terra e as materias primas, espoliando sen piedade os recursos naturais dos nosos territorios. Multinacionais coma a Canadense Edgewater, que pretende pór as súas “gadoupas”na parroquia de Corcoesto, na comarca de Bergantiños, están a topar na resistencia das veciñas e veciños, un forte atranco, no seu plan de devastar unha zona de grande valor ecolóxico mediante unha explotación a ceo aberto con tratamento de cianuro, unha das técnicas mineiras máis agresivas das practicadas no mundo.
As mulleres sufrimos diariamente o control sobre os nosos corpos, por parte da sociedade, de grupos ultra conservadores e fundamentalistas relixiosos. En nome da tradición, dos valores morais, relixiosos e a cultura, cada día vemos atropelados os nosos dereitos sexuais e reprodutivos, o noso dereito ao pracer sexual e a liberdade de decisión sobre os nosos corpos, a nosa saúde e o noso futuro; tal e como está a acontecer coa reforma da Lei do Aborto, que pese a ter topado unha ampla oposición dos grupos feministas e de mulleres dentro do Estado Español, que conseguiron derrocar ao Ministro de Xustiza e botar por terra a un abominable proxecto de lei, segue a estar na axenda política, ignorando a voz das mulleres que tan en contra do mesmo se pronunciaron e se están a pronunciar.
As mulleres sufrimos de forma máis aguda as consecuencias do aumento da violencia, a inestabilidade e os conflitos. Notamos con extrema preocupación e carraxe cómo a violación segue sendo usada como arma de Guerra, cómo proliferan os casos de abusos e violencia contra mulleres e nenas: raptos (como o caso das máis de 200 nenas raptadas en Nixeria por un grupo terrorista), tráfico sexual, escravitude, matrimonios forzados, etc. E como consecuencia, como se feminizan os desprazamentos masivos de poboación civil, a pobreza e o VIH-Sida. Neste ano 2015, xa son 15 as mulleres asasinadas pola violencia machista en todo o Estado Español e asistimos a como son miles o número de mulleres que dende o continente africano, tentando escapar das nefastas consecuencias que para elas teñen os conflitos bélicos latentes en moitos dos seus países de orixe; topan no Mar Mediterráneo o fin dunha esperanza por escapar dos horrores das guerras creadas polo patriarcado capitalista.
Ao mesmo tempo, defendemos o noso dereito a autonomía dos nosos corpos e a nosa sexualidade, así como ao dereito a separar a sexualidade da maternidade, e ao noso dereito a decidir si/cándo ter fillos-as.
Reafirmamos a visión que entende a nosa sexualidade como socialmente construída e a nos mesmas como suxeitas que activamente repudian a hetero normatividade e defenden o dereito a vivir a nosa sexualidade libre de coerción, estereotipos e relacións de poder.
Coas nosas raíces no feminismo, defendemos a sustentabilidade da vida humana como o principio orientador dun novo paradigma que debe estar baseado en relacións dinámicas e harmónicas entre humanidade e natureza, así como entre os seres humanos. Por elo, é fundamental aplicar cambios reais nos xeitos de produción e reprodución, así como nos patróns de consumo para concibir un novo e más amplo significado do concepto traballo. Este novo concepto debe recoñecer o traballo das mulleres e manter un equilibrio entre o traballo produtivo e reprodutivo, no que este último sexa tamén compartido cos homes e co Estado.
Por todas estas razóns, porque o mundo necesita a loita feminista, hoxe unimos as nosas voces e esforzos colectivos para crear unha cadea de accións arredor do mundo.
Durante una hora, empezando ao mediodía, de Leste a Oeste, de Oceanía as Américas, as activistas da Marcha Mundial das Mulleres organizan diferentes accións para conectar as nosas loitas locais a causa global contra a dominación do capitalismo patriarcal.
