O pasado venres 4 as compañeiras da Coruña fixeron unha performance na que cantaron esta versión da cantiga latinoamericana Nos queremos vivas.
Canta a Bea a de Estrella
Construíndo feminismo anticapitalista dende o 2000
Feminicidios
O pasado venres 4 as compañeiras da Coruña fixeron unha performance na que cantaron esta versión da cantiga latinoamericana Nos queremos vivas.
Canta a Bea a de Estrella
Convocatorias:
Manifesto que se lerá arredor do país:
ANTE O FEMINICIDIO DE SOLEDAD REY VALVERDE EN GONDOMAR
Denunciar a violencia machista
Compañeiras de loita, o mércores chegábanos a terrible nova dun feminicidio máis en Galiza. Esta vez no concello de Gondomar en Pontevedra.
Desde o feminismo galego activamos o noso protocolo de alarma, que ten como obxectivo organizar unha resposta contundente que se materialice en mobilizacións en repulsa aos feminicidios por todo o país.
Desde o ano 2010 son 65 as mulleres que foron asasinadas na Galiza e hoxe concentrámonos de novo en sinal de repulsa. Estas son as cifras da vergoña pero os tempos de pedir xestos remataron e os de xsixir realidades son chegados.
Na loita contra os feminicidios seguimos agardando a que o mundo institucional deixe de gardar minutos de silencio e comece a preocuparse pola vida e seguridade das mulleres, de nada serven máscaras ou lazos lilás se se amparan en políticas criminais contra as mulleres.
Nos primeiros meses da pandemia as consultas aos teléfonos de atención a muller aumentaron máis dun 35%, aliás, os centros de atención ás mulleres aínda non foron declarados polo desgoberno de Feijóo como servizos esenciais. Estamos fartas de ver como o Partido Popular fai gala dunha terrible hipocrisía, repartindo paraugas lilás pola mañá e apoiándose nunha formación negacionista da violencia cara as mulleres pola tarde para poder ter o control das institucións.
Cada día temos o rexistro dunha media de 15 denuncias nos xulgados e hai activos máis de 3500 casos de violencia machista. Temos un intento de violación diario no que vai de ano e aínda con todo moitas persoas seguen a pensar que isto é un problema privado cando realmente é público.
O emprego doméstico e o traballo dos coidados, que seguen a ser caldo de cultivo para a servidume das mulleres e a violencia, a revolta das mulleres en situación de prostitución, a mercantilización dos nosos corpos mediante ferramentas capitalistas como a xestación subrogada, a noxenta abordaxe das noticias sobre os nosos asasinatos por parte dos medios, a hipersexualización nos medios de comunicación… Todo isto é só a punta do iceberg dun virus que tamén que é letal e leva moito tempo: o machismo.
Temos a obriga de organizarnos fronte a quen quere destruírnos, construír discursos inclusivos en todos os ámbitos nos que participamos, porque somos feministas o ano enteiro, porque sen organización e sen loita non hai dereitos para as mulleres.
O FEMINISMO GALEGO NON VAI AVALAR NINGÚN DISCURSO QUE SIGA A POÑER EN PERIGO A VIDA DAS MULLERES POR ISO, SEÑOR FEIJOO, SE REALMENTE QUERE PROTEXER ÁS MULLERES EXIXÍMOSLLE QUE APARTE DAS NOSAS VIDAS AS SÚAS POLÍTICAS PROPIAS DA DEREITA MACHISTA, RACISTA E ANTIGALEGA.
EXIXIMOS QUE DUNHA VEZ POR TODAS SE FAGA UNHA COBERTURA DOS FEMINICIDIOS CON PERSPECTIVA DE XÉNERO. QUE SE ABORDE DESDE IDADES TEMPERÁS A VIOLENCIA MACHISTA, QUE SE COMBATAN OS ESTEREOTIPOS, QUE SE CUESTIONE O PODER, AS RELACIÓNS, A VIOLENCIA MACHISTA, QUE SE FALE DAS OPRESIÓNS, DOS PRIVILEXIOS DE XÉNERO, DE EDUCACIÓN SEXUAL NAS ESCOLAS E AULAS DESTE PAÍS.
EXIXIMOS QUE A LEI GALEGA DE VIOLENCIA DE XÉNERO SEXA EFECTIVA.
EXIXIMOS RECURSOS SUFICIENTES PARA ABORDAR ESTE PROBLEMA E UN COMPROMISO DE VONTADE REAL PARA ACABAR CO TERRORISMO MACHISTA.
Somos o berro das que non teñen voz e por iso hoxe non queremos minutos de silencio porque o silencio é cómplice da violencia machista que nos asasina ano tras ano.
TEMOS DEREITO A SER LIBRE, IGUAIS E A ESTAR NO MUNDO SEN PAGAR POR ESA LIBERDADE.
QUERÉMONOS LIBRES E QUERÉMONOS VIVAS E SEGUIREMOS EN MARCHA ATÉ QUE TODAS SEXAMOS LIBRES.
Galiza, decembro de 2020
Material para difusión:
Disponibilizamos o texto que leremos nas concentracións polo feminicidio de Clara María Expósito Vilanova en Lugo este 8 de xaneiro de 2020.
COORDENADORA
GALEGA DA MARCHA MUNDIAL DAS MULLERES
Ante o asasinato de Clara
María Expósito Vilanova, nas Gándaras en Lugo
Aínda non pasou un mes do feminicidio de Manuela Iglesias Fernández, na Pastoriza, e sen embargo vémonos de novo nas rúas para participar dunha nova xornada de loita e reivindicación do feminismo galego dando resposta á violencia machista.
Este sábado, a nosa compañeira Clara María Expósito Vilanova, de 49 anos, era atopada no baño do seu fogar, logo de ser degolada pola súa parella, F.J.B.F., de 46 anos.
Grazas á loita feminista conseguimos visibilizar os feminicidios dun xeito global e transversal, e que non se vexan como un suceso íntimo. Conseguimos reunir á poboación neste berro conxunto, nesta denuncia colectiva de que as mulleres somos asasinadas polo feito de selo, porque hai un sistema de opresión estrutural que se filtra en todos e cada uns dos comportamentos que mantemos na nosa vida e que moitas veces leva á peor e máis tráxica das consecuencias, o asasinato.
As mulleres somos o 51% da poboación mundial e precisamos vivir cos mesmos dereitos, non somos cidadás de segunda. Non queremos vivir con medo, queremos saír á rúa sempre que nos pete, emprender relacións e dalas por rematadas cando así o consideremos, sen que se atente contra as nosas vidas, porque temos dereito a vivir libremente, e porque mentres as mulleres non sexamos libres, o mundo non vivirá en paz.
Estamos cansas de denunciar as agresións machistas, as violencias institucionais, o acoso, as fendas salariais, a desvalorización dos traballos que realizamos as mulleres, todo aquilo que nos discrimina e que algúns non están dispostos a mudar porque lles beneficia, porque non queren perder os seus privilexios. Por iso precisamos que cada unha e cada un de nós mudemos os nosos comportamentos, que non toleremos ningún tipo de comentario nin actitude machista, violenta, discriminatoria, que non miremos para outro lado.
Temos que soterrar o patriarcado e apartalo das nosas vidas. Reclamamos medidas reais e efectivas para a prevención da violencia machista. Repetimos unha vez máis que só coa educación e con cambios radicais estaremos en disposición de dar pasos reais para acabar coas causas da violencia machista. Que seguimos estando soas cando denunciamos, que as nosas crianzas sofren as consecuencias da violencia cando se lles nega protección fronte aos maltratadores. Que a sociedade segue sen estar á altura da resposta que precisamos para que a vida das mulleres se coloque no centro e un asasinato deixe de ser apenas unha anécdota.
Non valen as boas palabras de condena pronunciadas ao día seguinte dun feminicidio, as declaracións institucionais, os minutos de silencio, queremos feitos, queremos unha lexislación con perspectiva de xénero, queremos que se apliquen medidas contundentes e reais, recursos e orzamentos que garantan que se pode avanzar na formación de todos os axentes que interveñen na educación, a sanidade e a prevención e atención das mulleres que sofren violencia machista, queremos avances e non compromisos.
Fronte aos discursos de odio que negan existencia da violencia, organicémonos e mobilicémonos, porque non podemos deixar de facelo mentres as aulas se baleiran de contidos de xénero e de metodoloxías pedagóxicas transformadoras, e se fala máis de pins parentais que de educación afectiva e sexual, mentres a sanidade se recorta e a detección da violencia na mesma se imposibilita, mentres os puntos de encontro familiar se enchen de maltratadores que visitan ás crianzas, os xulgados se ateigan de mulleres que deciden non facer efectiva a denuncia, se chegan a facela, as sentenzas deitan unha e outra vez custodias compartidas con agresores, as comisarías se baleiran de efectivos para vixiar as ordes de afastamento, os medios procuran o morbo nos feminicidios, as vítimas seguen cuestionadas, o machismo continúa ocupando o espazo público e se branquea aos reaccionarios que combaten os avances do feminismo.
A mensaxe que de verdade precisamos reiterar hoxe é que a mobilización e a loita pola transformación social dende o feminismo é unha tarefa que ten que ocupar os 365 días do ano. Que hai que organizarse para construír dende o local ao nacional un feminismo forte que procure avances reais e medidas transformadoras e non fique apenas en celebracións rutinarias ou meras medidas simbólicas. A axenda non pode ter descanso, non pode descansar tampouco na única aspiración de ocupar unhas institucións incapaces de ser transformadoras. As mudanzas e as transformacións sociais só son posíbeis dende a base, organizadas, e con poder para tensionar ao poder e arrincarlle os dereitos que queremos conquistar. Como arrincamos o voto, o dereito ao divorcio ou o aborto, teremos que arrincarlle a un poder machista os recursos e as medidas que contribúan para o fin da violencia machista.
Estamos e seguiremos na rúa porque urxe considerar a violencia machista como problema social e político de extrema gravidade, pero para esixir cambios REAIS. Estes asasinatos non poden ser considerados como un máis dunha longa lista de feminicidios. Non podemos asumir a cotidianidade dos asasinatos machistas cando nos últimos cinco anos, máis de medio cento de galegas foron asasinadas por mor da violencia machista, mais dun millar no no estado español.
Esiximos que a Lei Galega de violencia de xénero sexa efectiva, esiximos recursos e un compromiso de vontade real para acabar co terrorismo machista. Non queremos máis mulleres asasinadas. Non queremos pésames, non queremos minutos de silencio, non queremos loito. Queremos que non haxa ningunha muller máis asasinada.
Querémonos Libres! Querémonos Vivas!
E seguiremos en marcha, ata que todas sexamos libres!
O sábado 8 de febreiro de 2020 foi atopada unha muller con signos de violencia nas súa vivenda. Tras as primeiras pesquisas detense ao seu compañeiro como autor do crime e o caso fica baixo segredo sumarial. O feminismo galego responde con máis de 40 mobilizacións convocadas para o luns 10 de febreiro.
➡️ A Coruña, 20h no Obelisco
➡️ A Estrada, 20:30h diante do Concello
➡️ A Guarda, 20:30h na Praza do reló
➡️ A Gudiña, 20.30h diante Casa do Concello
➡️ As Pontes, 20.30h na Praza do Hospital
➡️ Ames, 20h Praza da Maia
➡️ Allariz, 20h na Praza do Concello
➡️ Arteixo, 20:30h Praza do Balneario
➡️ Betanzos, 20h a carón do Palco da Música
➡️ Bueu, 20h diante do Concello
➡️ Cabanas, 20h diante do Concello
➡️ Cangas, 20h nos Xardins de Andrea punto Lila.
➡️ Carballo, 20h na Praza do Concello
➡️ Carnota, 20h na Praza da Pedra
➡️ Cée, 20h na Praza 8 de Marzo
➡️ Celanova, 20h na Praza Maior.
➡️ Chantada, 20:15h a Rúa Leonardo Rodríguez
➡️ Compostela, 20h na Praza 8 de Marzo
➡️ Ferrol, 20h na Praza Amada García (Edificio Xunta)
➡️ Fonsagrada, 20h ao abeirado do Concello
➡️ Lalín, 20:30h diante do Casino
➡️ Lugo, 20h na Praza Maior diante do Concello
➡️ Miño , 20.30h na Praza do Parchís
➡️ Melide, 20h na Praza do Convento
➡️ Moaña, 20h na Praza do Concello
➡️ Monforte, 20:15h Praza do Campo de San Antonio
➡️ Noia, 20:30h. diantre do Concello
➡️ O Porriño, 20h na Praza do Concello
➡️ Ordes, 21h na Alameda
➡️ Ourense, 20h na Castañeira (Parque San Lázaro)
➡️ Pontevedra, 20h na Audiencia Provincial
➡️ Redondela, 20h na Praza do Concello
➡️ Ribadavia, 20h na Praza Maior
➡️ Ribadeo, 20.30 na Praza 8 marzo
➡️ Ribeira, 20h na Praza do Concello
➡️ Sada, 20h Praza da Peixaría
➡️ Verín, 20h na Praza Maior
➡️ Vigo, 20h no MARCO
➡️ Vilagarcía, 20:30h na Praza de Galiza
➡️ Vilalba, 20.30h Casa da Cultura
➡️ Viveiro, 20h Praza da Fontenova.
#Feminicidio #RespostaFeminista #FeminismoGalego #BastaViolencia #ViolenciaMachista #MachismoMata
Mobilizacións por todo o país reivindicaron hoxe o fin da violencia machista e expresaron a repulsa do feminismo galego ante o feminicidio de Manuela Iglesias Fernández na Pastoriza.
#NenUnhaMenos #NenUnhaMáis #Feminicidio #StopFeminicidio #ViolenciaMachista #AsasinatoMachista #FeminismoGalego #RespostaFeminista.
De Vigo a Ribadeo, de Verín a Cee, miles de persoas participaron esta segunda feira nas mobilizacións convocadas polo feminismo galego para denunciar e rexeitar o último crime machista na Galiza e o primeiro deste ano: o asasinato na Pastoriza de Manuela Iglesias, de 79 anos de idade.
Máis unha vez, desde mozas até mulleres de idade avanzada saíron ás rúas do país para denunciar a continuidade do “terrorismo machista”, máis aínda en tempos nos que formacións negacionistas desta realidade reciben centos de miles de votos no Estado.
“A sociedade segue sen estar á altura da resposta que precisamos para que a vida das mulleres se coloque no centro e un asasinato deixe de ser apenas unha anécdota”
A violencia machistra volta golpear na Galiza, este domingo coñecíamos que Manuela Iglesias Fernández de 79 anos era asasinada polo seu marido, Hortensio Ónega, quen após o feminicidio suicidouse saltando pola xanela da casa. Máis unha familia e un entorno destrozados pola barbarie machista. Máis unha xornada de loita e reivindicación do feminismo galego.
Procurar as palabras que expresen a raiba que sentimos cada vez que precisamos encher as rúas do país para respostar á violencia machista faise complexo. Máis cando constatamos que apenas existes avances na resposta social cando coñecemos un novo feminicidio. No caso de Manuela o morbo con que os medios de comunicación abordan o seu asasinato, as vergoñentas palabras das autoridades igualando a asasinada co asasino ou unha sociedade que aínda non quere ver machismo e procura agarrarse a calquera outra causa posíbel.
Por aínda se nos fai difícil afrontar coletivamente que as mulleres somos asasinadas polo feito de selo, porque hai un sistema de opresión estructural que se filtra en todos e cada uns dos comportamentos que mantemos na nosa vida e que moitas veces leva á peor e máis tráxica das consecuencias, o asasinato.
Voltamos ter a necesidade de reclamar medidas reais e efectivas para a prevención da violencia machista. Repetir incansábelmente que só coa educación e con cambios radicais estaremos en disposición de dar pasos reais para acabar coas causas da violencia machista. Que seguimos estando soas cando denunciamos, que sufren as nosas fillas cando se lles nega protección fronte aos maltratadores. Que a sociedade segue sen estar á altura da resposta que precisamos para que a vida das mulleres se coloque no centro e un asasinato deixe de ser apenas unha anécdota.
Mas a mensaxe que de verdade precisamos reiterar hoxe é que a mobilización e a loita pola transformación social dende o feminismo é unha tarefa que ten que ocupar os 365 días do ano. Que hai que organizarse para construír dende o local ao nacional um feminismo forte que procure avances reais e medidas transformadores e non fique apenas en celebracións rutinarias ou meras medidas simbólicas.
A axenda non pode ter descanso, non pode descansar tampouco na única aspiración de ocupar unhas institucións incapaces de ser transformadoras. As mudanzas e as transformacións sociais só son posíbels dende a base, organizadas, e con poder para tensionar ao poder e arrincarlle os dereitos que queremos conquistar. Como arrincamos o voto, o dereito ao divorcio ou o aborto, teremos que arrincarlle a un poder machista os recursos e as medidas que contribúan para o fin da violencia machista.
Non queremos máis xestos baleiros, non queremos ministras con camisolas de explotadores que poñan feminismo, non nos serve esta xustiza machista que nos violenta a nós e ás nosas crianzas nen unhas institucións que entenden o investimento en prevención e atención á violencia machista como unha esmola.
Non nos serve que axiten o espantallo do fascismo para pedir que nos conformemos co que queiran darnos, co pouco que queren darnos. Combateremos ao fascismo mas tamén a toda aquela institución que non aplique medidas contundentes e reais, recursos e orzamentos que garantan que se pode avanzar na formación de todos os axentes que interveñen na educación, a sanidade e a prevención e atención das mulleres que sufren violencia machista.
Organicémonos e mobilicémonos, porque non podemos deixar de facelo mentres as aulas se baleiran de contidos de xénero e de metodoloxías pedagóxicas transformadoras, mentres a sanidade se recorta e a detección da violencia na mesma se imposibilita, mentres os puntos de encontro familiar se enchen de maltratadores que visitan ás crianzas, os xulgados se ateigan de mulleres que deciden non facer efectiva a denuncia, se chegan a facela, as sentenzas deitan unha e outra vez custodias compartidas con agresores, as comisarías se baleiran de efectivos para vixiar as ordes de afastamento, os medios procuran o morbo nos feminicidios, as vítimas seguen cuestionadas, o machismo continúa ocupando o espazo público e se blanquea aos reaccionarios que combaten os avances do feminismo.
Estamos e seguiremos na rúa porque urxe considerar a violencia machista como problema social e político de extrema gravedade, pero para esixir cambios REAIS. Estes asasinatos non poden ser considerados como un máis dunha longa lista de feminicidios. Non podemos asumir a cotidianidade dos asasinatos machistas cando nos últimos cinco anos, máis de medio cento de galegas foron asasinadas por mor da violencia machista. Máis de 1000 no estado español.
Esiximos que a Lei Galega de violencia de xénero sexa efectiva, esiximos recursos e un compromiso de vontade real para acabar co terrorismo machista. Non queremos máis mulleres asasinadas. Non queremos pésames, non queremos minutos de silencio, non queremos loito. Queremos que non haxa ningunha muller máis asasinada.
Querémonos Libres! Querémonos Vivas!
E seguiremos en marcha, ata que todas sexamos libres!
Concentracións convocadas:
➡️ A Coruña, 20h no Obelisco
➡️ A Estrada, 20 :30h diante do Concello
➡️ A Guarda, 20:30h na Praza do reló
➡️ A Pastoriza, 20.30h na Praza do Concello
➡️ As Pontes, 20.30h na Praza do Hospital
➡️ Ames, 20h Praza da Maia
➡️ Allariz, 19.30h na Praza do Concello
➡️ Betanzos, 20h, a carón do Palco da Música
➡️ Bueu, 20h diante do Concello
➡️ Cabanas 19h diante do Concello
➡️ Carnota, 19h na Praza da Pedra
➡️ Cée, 20h na Praza 8 de Marzo
➡️ Celanova, 20h na Praza Maior.
➡️ Chantada, 20:15h a Rúa Leonardo Rodríguez
➡️ Compostela, 20h na Praza 8 de Marzo
➡️ Ferrol, 20h na Praza Amada García (Edificio Xunta)
➡️ Lalín, 20:30h diante do Casino
➡️ Lugo, 20h na Praza Maior diante do Concello
➡️ Miño , 20.30h na Praza do Parchís
➡️ Melide, 20h na Praza do Convento
➡️ Moaña, 20h na Praza do Concello
➡️ Monforte, 20:15h diante do Concello.
➡️ Noia, 20:30h. diantre do Concello
➡️ O Porriño, 20h na Praza do Concello
➡️ Ordes, 21h na Alameda
➡️ Ourense, 20h na Castañeira (Parque San Lázaro)
➡️ Pontevedra, 20:30h na Audiencia Provincial
➡️ Redondela, 20h na Praza do Concello
➡️ Ribadavia, 20h na Praza Maior
➡️ Ribadeo. 20.30 na Praza 8 marzo
➡️ Ribeira, 20h na Praza do Concello
➡️ Verín, 20h na Praza Maior
➡️ Vigo, 20h no MARCO
➡️ Vilagarcía, 20:30h na Praza de Galiza
Fóra do protocolo:
➡️ Nigrán, 20:00h na Rotonda da Ramallosa. Martes 28.
Na Rigueira, no concello da Pastoriza, foi asasinada a última hora da tarde do sábado 25 de xaneiro Manuela Iglesias Fernández, de 79 anos, presuntamente polo seu marido, Hortensio Ónega, quen após o feminicidio suicidouse saltando pola xanela da casa.
Manuela Iglesias foi atopada no seu domicilio ao redor das 20,30 horas pola súa neta e a parella desta, e apresentaba un forte golpe na cabeza, ademais de varios cortes na cara e pescozo, e atopouse ademais un coitelo xunto ao corpo.
A muller convivía co seu marido na parroquia de Crecente, no concello da Pastoriza.
Info tirada de: https://www.nosdiario.gal/articulo/social/home-asasina-sua-muller-pastoriza/20200126100104090181.html
Convocatorias do feminismo galego seguindo o protocolo:
A Coruña, 20h no Obelisco
A Estrada, 20 :30h diante do Concello
A Guarda, 20:30h na Praza do reló
A Pastoriza, 20h na Praza do Concello
Allariz, 19.30h na Praza do Concello
As Pontes, 20.30h na Praza do Hospital
Betanzos, 20h, a carón do Palco da Música
Bueu, 20h diante do Concello
Celanova, 20h na Praza Maior.
Compostela, 20h na Praza 8 de Marzo
Ferrol, 20h na Praza Amada García (Edificio Xunta)
Lugo, 20h na Praza Maior diante do Concello
Miño , 20.30h na Praza do Parchís
Moaña, 20h na Praza do Concello
O Porriño, 20h na Praza do Concello
Ourense, 20h na Castañeira (Parque San Lázaro)
Ribadeo. 20.30 na Praza 8 marzo
Verín, 20h na Praza Maior
Máis repercusión nos medios das mobilizacións de hoxe en repulsa do triple feminicidio de Valga.
#QuerémonosVivas #FeminismoOuBarbarie #NenUnhaMenos #MachismoMata #BastaDeViolencia #RespostemosTodas #GalizaEnPéContraOMachismo
http://www.galiciaconfidencial.com/…/104210-miles-persoas-g…
As concentracións de hoxe demostran que o feminismo galgo está en disposición de reclamar medidas reais e tanxíbeis para combater a violencia machista.
#QuerémonosVivas #FeminismoOuBarbarie #NenUnhaMenos #MachismoMata #BastaDeViolencia #RespostemosTodas #GalizaEnPéContraOMachismo