As propostas son ben inovadoras: unha serie de deseños animados que denuncie todas as accións que van en contra dos dereitos humanos e das mulleres, unha marcha dunha caravana de trens na India, para comunicar todo o paÃs, e moitas outras que cada rexión vai adaptar á súa realidade concreta.
A sesión xeral do dÃa foi a presentación da coordenadora galega, a organizadora do VII Encontro, e correu a cargo de Concha Fernández e Lupe Ces, quen fixeron un percorrido histórico do feminismo galego desde os anos sesenta á actualidade.
Concha Fernández, lembrou publicacións históricas do feminismo galego como Alborada e Muller en loita, A saia, e a primeira revista feminista galega que defende o feminismo da diferencia, Andaina, o proxecto de participación literaria das mulleres A festa da palabra silenciada, que se manteñen até os nosos dÃas, e o nacimento das primeiras organizacións feministas: A Asociación Galega da Muller (1976), a FIGA e a Coordenadora Feminista Galega e a traxectoria de moitas outras organizacións.
A cidade de Vigo foi escenario, e sÃgueo sendo, da reivindicación feminista, por iso esta cidade é un referente.
Respecto das reivindicacións históricas do feminismo galego, lembrou a loita para cambiar a situación legal das mulleres casadas, o divorcio, a liberdade sexual, as denuncias de casos concretos de abusos e violacións; muitas delas baixo lemas históricos como “Eu tamén son adúltera†e as campañas do aborto con mulleres denunciadas, como hoxe en dÃa está sucedendo, por teren abortado en Ourense, Carballo, etc, nos anos 70.
Non é por casualidade que se está a celebrar na Galiza o VII Encontro Internacional da maior rede organizada do feminismo internacional.
O feminismo galego tense caracterizado pola súa implicación en temas como o ecoloxismo e o pacifismo. O uso das armas nucleares foi rexeitado con campañas concretas e hoxe vese como histórica a acampada feminista na alameda de Santiago. Tamén as manifestacións a favor do exercicio libre da sexualidade das persoas, a homosexualidade e o lesbianismo en concreto en campañas que se levaron no ano 1986.
“Liberdade para camiñar soas de noite e de dÃa†e “Ningunha agresión sen resposta†son lemas de finais dos 80, anos en que se deron as primeiras denuncias de violencia machista e aÃnda houbo que agardar a principios dos 90 para ver as primeiras casas de acollida.
Lupe Ces, foi a encargada de facer un relato histórico sobre a Coordenadora Galega da Marcha Mundial das Mulleres, das accións, do modo de organización, e sinalou que para as feministas galegas os inÃcios como Marcha Mundial foron doados, porque “o terreo do feminismo estaba aboado na Galiza polo traballo histórico do feminismo galego, nós puxemos a semente neste terreo aboado, porque querÃamos abrir o feminismo galego a accións globaisâ€.
Despois de facer un percorrido polas principais reivindicacións da Marcha na Galiza: o aborto libre e gratuito, contra a violencia de xénero, a paz, e nos últimos tempos a soberanÃa alimentaria e a igualdade das mulleres no deporte, explicou à s restantes coordenadoras nacionais dos 48 paÃses presentes neste VII Encontro Internacional, os principios organizativos e as alianzas realizadas, dando conta da diversidade e pluralidade da Marcha na Galiza e do funcionamento baixo o principio do “liderado compartido†e o “coidado das outras†e o fomento da unidade, xa que as decisións sempre se toman por consenso.“O liderado compartido é obxecto de mimo, e está baseado na autoridade que dá o traballo diario, os acertos e a capacidade de conseguir consensos. Este liderado compartico ten a particularidade de que recae sobre todas, vai cambiando e é participado.â€
Finalizou o plenario coa entrega da delegación ruandesa dun presente á delegación galega, que por voz de Lupe Ces respondeu que era “un orgullo recibir un regalo dunhas mulleres que sobreviviron a un xenocidioâ€. As músicas do mundo pecharon o encontro deste dÃa como vén sendo habitual.
