FÃxose unha defensa da soberanÃa alimentaria, como garantÃa de que os alimentos non se van converter nun produto do mercado internacional, de tal modo que se lle arrebate ao pobo o dereito de producir e consumir os seus propios alimentos.
Coreáronse, nun ambiente lúdico, consignas en galego e francés, referidas ao dereito dos pobos a organizar as súas polÃticas alimentarias, de acordo coas necesidade da sociedade, priorizando a produción para o mercado local e protexéndose de importacións de alimentos, que poderÃan arruinar os sectores de produción de alimentos.
A crÃtica que se fixo ao modelo ultraliberal estaba orientada cara os grandes grupos de distribución alimentaria que obteñen grandes beneficios mercando produtos a baixo prezo con pouco valor nutritivo e inseguros moitas veces. As demais denuncias que se realizaron a través deste acto lúdico reivindicativo tiñan a ver coa denuncia da especulación con alimentos básicos e co ataque ao medioambiente.
A presenza de maquetas xigantes de produtos comercializados polas multinacionais, máscaras e esqueletes, fixo que o acto fose moi chamativo para a clientela que casualmente se dirixÃa ao centro comercial. As mulleres escenificaron finalmente unha performance improvisada representando os ataques aos alimentos e a morte para a natureza e as persoas.