Cada grupo de traballo contou coa presenza de delegadas de todos os paises e chegou ao deseño de liñas de acción que terán que ser debatidas na xornada de hoxe a través de grupos de reflexión organizados desta volta por un criterio territorial, ou sexa por cada rexión do mundo en que está estruturada a Marcha Mundial das Mulleres, para asà adaptar cada tema a cada realidade.
A partir de dous documentos elaborados con contributos das mulleres de Portugal, do Quebec, Filipinas, entre outros, a reflexión sobre a violencia exercida contra as mulleres foi o tema máis controvertido, por estar pendente o debate do propio termo, da dimensión da denominación desta violencia e pola multiplicidade de formas e manifestacións que esta ten.
Puideron as delegadas exercer a liberdade de denunciar a violencia machista nos seus paÃses de orixe, e transmitir as experiencias de violencia padecidas polas súas concidadás, sabendo que isto serÃa imposÃbel facelo no seu paÃs.
Na coeducación, a recuperación da nosa memoria como mulleres, a creación de unha nova identidade sexual baseada na igualdade entre as persoas, poden estar algúns dos pasos a dar para transformar a realidade da sociedade patriarcal que está na orixe de toda a violencia contra as mulleres.
As mulleres non queremos ser vitimizadas por esta sociedade que pola súa conformación favorece a violencia machista. Algunhas formas de violencia son exercidas contra as mulleres de certos paÃses e culturas; o feminicidio, nom só en Ciudad Juárez, e a obrigación para o matrimonio da muller viúva co irman do seu marido, tamén se considera violencia contra as mulleres, que non teñen capacidade de resposta no seo das súas sociedades.
O debate sobre a prostitución, de enorme complexidade, apuntou cara a necesidade de accións de denuncia ou de procura de solidaridade das propias mulleres.
Neste sentido a experiencia da coordenadora nacional da República Democrática do Congo foi explicada polas delegadas deste paÃs, quen centraron as súas accións na conscientización das mulleres das aduanas e das policias deste paÃs para detectar e salvar das redes da prostitución a mulleres, nenas e nenos que eran traficados polas mafias. Coa erradicación do tráfico de seres humanos se lograrÃa apartar da prostitución a unha gran parte das persoas que a exercen, e por suposto tamén coa mellora da condición de vida das mulleres, sobre todo nos paises empobrecidos.
O tema da paz e a necesaria desmilitarización do planeta foi outro dos eixos de traballo deste Encontro Internacional, por seren as mulleres as primeiras afectadas, xunto coas crianzas, nas guerras.
As consecuencias da guerra e os seus efectos teñen sido avondosamente tratados. Unha análise novidosa é a que procura as causas das guerras, non a que afonda nas súas repercusións sobre os pobos. Con esta intención se planificou o traballo de debate na área de paz e antimilitarismo do Encontro. A maior parte dos paises en guerra teñen unha gran riqueza natural, son ricos; velaà a relación directa entre a riqueza e a guerra, as causas das guerras son económicas.
As guerras traen consecuencias importantes para as mulleres, e unha delas é a migración, que contrasta coa prohibición da libre circulación das persoas. A coordenadora galega da Marcha Mundial apuntou ao respecto os enormes atrancos burocráticos para conseguir os visados das delegadas de moitos paÃses, e a imposibilidade das delegadas de Camerún, Nixeria, Irán de participar neste Encontro Internacional.
As mulleres poden xogar un importante papel nos conflitos pois poden exercer de mediadoras neles.
A formación é básica para chegar aos lugares de decisión, e nisto houbo coincidencia; a discrepancia manifestouse na valoración como positiva da implicación das mulleres nos exércitos que fan as guerras e que responden ao modelo patriarcal de organización da sociedade.
Tamén non todas as guerras son iguais, algunhas son esquecidas, outras non. Coinciden todas en descargar todo o seu caudal violento en maior medida sobre as crianzas e as mulleres. A delegada ruandesa lembrou o caso dos “nenos dos enemigos†no seu paÃs, dobremente vÃtimas da guerra.
Para o Encontro Internacional do 2010 este tema será retomado e programado a través de accións concretas, centradas nas vÃtimas dos paÃses en guerra.
As mulleres podemos e debemos impedir que se privaticen os servizos públicos.
A auga potábel é un recurso básico que non debe se privatizado e privado á poboación. Esta denuncia partiu no Encontro da delegada de Mali, quen alertou do perigo da provatización dos servizos máis básicos para as sociedades.
A delegada do Brasil fixo unha denuncia das industrias papeleiras que se apropiam da auga para a súa actividade industrial. “As papeleiras estanos a roubar a auga e isto impide o noso traballo da terraâ€
A soberania alimentaria, que vai ser o tema central do Foro do sábado 18, non se debe confundir coa seguridade alimenticia. Os agrocarburantes, representan unha utilización do agro devastadora para as persoas e a natureza. Xa VÃa Campesina está a falar de necrocarburantes, porque o monocultivo é nefasto para a humanidade.
As mulleres urbanas e rurais que se deben unir para intercambio alimenticio, coñecimentos e experiencias para crear redes.
A esixencia dos dereitos para todas as mulleres por igual, a un salario mÃnimo, á seguridade social, e a visibilización e valoración do seu traballo foi a principal conclusión da área dedicada ao traballo das mulleres.
Rematou asà unha xornada intensa, culminada cunha celebración dunha noite de solidariedade, na que as mulleres intercambiamos danzas e cancións. Segue mañá o VII Encontro da Marcha Mundial en Panxón, co intercambio de experiencias e na procura dunha análise nova e máis acaida sobre a realidade das mulleres do mundo.