O 23 de setembro é o Día da Visibilidade Bisexual. Un colectivo da sexodiversidade cuestionado tanto pola heteronorma como en ocasións polas identidades monosexuais. Porque hai moitas formas de non ser heterosexual e contra a bifobia, BI-sibilízate!
LGBT
28 de xuño: Dereitos para TODAs
Neste 28 de xuño, Día do Orgullo, dende a coordenadora da Marcha Mundial das Mulleres reclamamos o compromiso de toda a sociedade coa loita por conquistar Dereitos para TODAS.
En momentos nos que os discursos fascistas atopan altofalantes e medran nunha sociedade na que o lucro e o consumo vertebran a vida das persoas é máis importante que nunca alzar a voz e posicionarse con claridade contra as ideoloxías reaccionarias que negan dereitos.
O feminismo é a ferramenta máis potente que temos para loita contra o patriarcado, o capitalismo, o racismo e o imperialismo, e para conquistar dereitos sociais e políticos para todas. Non seremos unha voz cómoda para quen pretenda, en nome do feminismo, decidir quen debe ou non conquistar os dereitos que lle corresponden e estaremos en fronte de todo feminismo LGBTFóbico que pretenda excluír a compañeiras de loita.
💜Como mulleres lésbicas esiximos visibilidade e o fin das discriminacións que sufrimos, como os problemas que se colocan ao rexistro das crianzas cando non estamos casadas.
💙 Como mulleres trans esiximos unha Lei Trans que poña fin ás violencias institucionais que se exercen sobre nós e os nosos corpos para o recoñecemento da nosa identidade.
💙 Como mulleres bisexuais esiximos o fin da estigmatización e a invisibilidade dentro e fóra do movemento e o recoñecemento das violencias que recibimos da heteronorma.
💛 Como mulleres con diversidade funcional esiximos o fin da invisibilización e o paternalismo machista que nos considera mulleres de segunda.
💙 Como mulleres negras esiximos o fin do racismo en todas as súas expresións, as nosas vidas importan!
❤️ Como mulleres migrantes esiximos o fin das Leis de Extranxería que nos criminalizan e someten a procesos de violencia institucional e xenofobia impedindo que podamos procurar unha vida digna.
💙 Como mulleres empobrecidas esiximos o fin dun sistema criminal como o capitalista que coloca o lucro por diante das vidas.
💚 Como mulleres rurais esiximos o dereito á terra e a vivir con dignidade e servizos públicos de calidade nas nosas aldeas.
❤️ Como mulleres galegas esiximos que o noso pobo poda exercer o seu dereito á autodeterminación en pé de igualdade co resto de pobos do mundo.
Como mulleres que somos organizámonos para transformar a sociedade e construír un mundo de xustiza social sen violencias no que sermos plenamente libres.
#Orgullo2020 #OrgulloLBT #MulleresTrans #MulleresLésbicas #MulleresBisexuais #Mulleres
Contra a transfobia: o feminismo será para liberarnos a todas ou non será
Desde a Coordenadora Nacional da Marcha Mundial das Mulleres en Galiza manifestamos o noso rexeitamento ao argumentario interno do PSOE, publicitado nas redes sociais por varias militantes desta organización, baixo a denominación “Argumentos contra as teorías que negan a realidade das mulleres” e manifestamos o noso total arroupe ás nosas compañeiras trans, fronte a este ataque.
O documento, asinado por Carmen Calvo Poyate (Secretaria de Igualdade), José Luís Ábalos (Secretario de Organización), Alfonso Rodríguez Gómez de Celis (Secretario de Relacións Institucionais) e Santos Cerdán León (Secretario de Coordenación Territorial e Relacións Partido/Goberno) é un argumentario no que sintetizan a posición política respecto deste tema, e vai dirixido ás Secretarías de Igualdade, Secretarías de Organización, Portavoces do Partido en todo o Estado Español e organismos da UE.
Pretende ser un documento aclaratorio sobre conceptos fundamentais no feminismo como son o sexo e o xénero, mais é empregado para distorsionar a teoría queer e que se cuestione a existencia do sexo biolóxico, xa que de facelo, segundo estas persoas, “desdibuxaríase a realidade das mulleres”.
Rexeitamos integramente o escrito asinado por parte importante do goberno do Estado, nun ámbito que é o dereito das persoas, xa que estamos a falar de dereitos humanos. Falamos da primeira vez que parte dun goberno democrático do Estado Español, presuntamente progresista, constrúe un argumentario para o debate feminista do suxeito político da loita das mulleres interferindo e mesmo atrevéndose a dar carnés de quen é ou non muller, no que se nega que as mulleres trans sexan mulleres, dividen en mulleres reais e que non o son, falan de bioloxía, de nacer cuns ou outros xenitais, cando está demostrado que o sexo vai máis aló dunha dicotomía biolóxica e o feminismo leva décadas cun rico e intenso debate para combater ao patriarcado integrando a diversidade e pluralidade do movemento político.
Aliás o texto simplifica unha realidade que é complexa. Ou, que pasa coas persoas intersexuais? Que pasa coas persoas que nacen con cromosoma XX con pene ou XY con vulva? Que é o que pretenden? Realizar unha análise de sangue e observar os xenitais para autorizar quen pode ir a un baño, vestiario dun ou doutro xénero, ou facer parte dunha loita política como a feminista? Onde queren colocar ás persoas trans? Pretenden derivalas a un lugar especifico porque son cousa aparte, persoas cunha patoloxía como se pretendía identificar até fai ben pouco?
O que constitúe unha enfermidade é infectar de odio un discurso que vai máis aló dun debate sobre as distintas posturas ou mesmo teorías do feminismo. Pódese discrepar sobre a teoría queer, mais non se pode afirmar o compromiso cos dereitos das personas trans e ao tempo, cuestionar que teñan recoñecemento xurídico. Iso é un exercizo de hipocrisía e o único que conleva é unha xenreira que vai medrando, que vai alimentando a extrema dereita e que unha pequena faísca no momento xusto é o que se necesita para prender lume e facer desaparecer todos os dereitos conseguidos até o de agora.
Non son os primeiros no mundo en encher de odio os discursos, outros países xa o fixeron, como Alemaña, Rusia, EUA ou Hungría que recentemente negaron o dereito para vivir ás persoas trans cunha lei que nega o seu dereito para ser quen son.
Non podemos permitir que quen goberna e lexisla espalle discursos de odio e isto non teña consecuencias, que se utilicen estructuras partidarias e o poder que lles dá o goberno para defender opinións contrarias aos dereitos humanos á conta da vida de outras persoas.
Porque a realidade é está, hai mulleres, hai homes e hai persoas non binarias, ou respectas a súa existencia ou non respectas os dereitos humanos. O feminismo non ten aberto un debate sobre se as mulleres trans son ou non mulleres, sobre se son reais ou non, porque as discriminacións que sufrimos teñen que ver coa construción social do que é ser muller. Ademáis de sufrir a discriminación e machismo por sermos mulleres, por identificarnos como tales, sufremos abusos misóxinos polas etiquetas que esta sociedade ve, e que por moito que queiran ocultalas, segue xulgándoas. Somos discriminadas por ser mulleres racializadas, pola nosa orientación afectiva, por vivir nunha nación colonizada, por falarmos na nosa lingua, por formar parte da clase traballadora, por sermos precarias, por non formar parte do sistema heteropatriarcal e capitalista no que vivimos. E por moito que falemos de intanxibles e non queiramos velo, mentres non consigamos unha igualdade real, isto seguirá pasando.
Non imos ficar caladas ante estes discursos de odio. Nin ante os discurso bárbaros nin ante os máis sutiles. Ás portas da conmemoración do 28 de xuño, na que a meirande parte dos partidos políticos, e concretamente o PSOE, alzarán a bandeira multicor proclamando o seu apoio á loita LGBTI exiximos menos exercizos de hipocrisía e máis compromiso real cos dereitos das persoas. E co lema feminista (transfeminista) por bandeira: SE ATACAN A UNHA, RESPOSTAMOS TODAS!
Galiza, xuño de 2020.
Posicionamento do PSOE que denunciamos:
Denunciamos a agresión LGBTQFóbica en Carballo
Dende a coordenadora galega da Marcha Mundial das Mulleres rexeitamos o ataque lesbofóbico que tivo lugar en Carballo. O discurso reaccionario sementa o odio que recollemos en forma de agresións a toda forma de expresión afectivo-sexual que fique fóra da heteronorma. Dende o feminismo sumamos a nosa voz ao movemento LGBTQ para facer fronte ás agresións e discriminacións ás que o patriarcado expón aos corpos e identidades disidentes. #BastaDeViolencia #MachismoMata #LGBTQFobiaMata
Aso Nosmesmas, Arelas, asociación de familias de menores trans, Avante LGTB Vigo, Ultreia LGTBI, Amizando Arelas Ultreia, A.L.A.S. A Coruña
DIVERSAS E ORGULLOSAS. ORGULLO LGTBIQ+
DIVERSAS E ORGULLOSAS. ORGULLO LGTBIQ+
Un ano mais, dende a Marcha Mundial das Mulleres queremos apoiar o día do orgullo LGTBIQ+ .
É preciso reivindicar neste día, como no 1969 se fixo en Stonewall en Nova York, e en tantos outros lugares se fai todos os días, como o día do orgullo: orgullo das diversas afectividades, orgullo da diversidade de corpos e sexualidades. Porque aínda que a sociedade heteropatriarcal impón con violencia, invisibilización e discriminación un só xeito de ser e sentir, dentro de nós ondea unha bandeira de seis cores que nos inspira liberdade e emponderamento.
O colectivo de lesbianas, gais, transexuais, bisexuais e Intersexuais segue a sufrir en todos os países do mundo distintos grados de acoso, violencia, discrimación e censura. En sociedades que se autodenominan libres, seguen a prender mensaxes de odio cara sexualidades ou identidades diferentes das que marca a norma heteropatriarcal. Asistimos a suicidios de persoas que non soportan a opresión a que as somete a sociedade, que coa súa intolerancia comete verdadeiros asasinatos sociais.
Seguimos en pé nesta loita por acadar dereitos básicos que se reflicten nas escolas, nos ámbitos laboráis, nas institucións, nas rúas… e que afectan a todos os ámbitos da vida das persoas. Ser parte do colectivo LGTBIQ+ segue a ser delito en moitos países do mundo e aínda que non estea prohibido nun papel segue a ser silenciado e discriminado nas sociedades que presumen de progresismo. A relixión, moi presente no noso sistema educativo, reprime e estigmatiza as sexualidades e afectos libres e diversas, por iso reivindicamos unha educación laica e que inclúa de xeito transversal contidos feministas educar axeitadamente na diversidade e no respecto as orientacións afectivo-sexuais e identidades de xénero das nen@s.
Parécenos que as escolas son unha ferramenta fundamental de transformación desta situación e dende as que debemos traballar valores igualitarios e integradores. Mais os continuos acosos que sofren menores nos colexios e institutos reflicten con grande crueza que neste ámbito non se está a educar axeitadamente na diversidade e no respecto as orientacións afectivo-sexuais e identidades de xénero das nen@s. Sendo un inferno para el@s un entorno que debería servir para reforzar a súa personalidade e formación. Por iso denunciamos reformas educativas que buscan unha maior presenza das relixións nas escolas e que promoven sociedades máis insolidarias e reaccionarias.
A loita contra a homofobia, lesbofobia, e transfobia debe extenderse a todos os eidos da sociedade: educación, familia, política, medios de comunicación… para rematar coa terrible inxustiza de ver mermados os teus dereitos como persoa, ser rexeitad@ ou incluso agredid@ por algo propio da túa liberdade persoal. Reivindiquemos, pois, este día, como un día de loita, mais tamén, como un día de orgullo e dignificación da diversidade afectivo-sexual, das diferentes indentidades de xénero e sexuais e da estrutura familiar escollida libremente.
Por todo isto, convidámoste a participar nas actividades organizadas pola Asociación Nós Mesmas en Vigo co gallo da celebración deste día e desfrutar de proxeccións, obradoiros, exposicións, música e poesía nos días do 19 ata o 28 de xuño.
#feminismo #LGBTQI #diversidade #dereitos #activismo #reivindicación#festa
Un ano máis chega o día do ORGULLO LGTBIQ, con unha programación ampla, para festexar a diversidade, que a felicidade acádase vivindo como se sente, amándose de xeito libre, relacionándose sen tabús e formando a familia que se soña. Máis é un traballo diario de denuncia, reivindicación, concienciación, visibilidade, de mudar un sistema que presupón que todXs somos heterosexuais, como o veñen facendo as compañeiras da Aso Nosmesmas.
Parabéns!!!
MANIFESTO ORGULLO LGTBIAQ+
Un ano mais, dende a Marcha Mundial das Mulleres queremos apoiar o día do orgullo LGTBIQ+ . Sempre é preciso a reivindicación deste día, pero agora debemos facelo se cabe, con maior intensidade, xa que, no noso entorno, asistimos nestes anos a un aumento de agresións e LGTBIQ fobia. Queremos denunciar, que baixo un manto de maior visibilidade e aceptación, segue a esconderse a intolerancia e discriminación máis feroz. O Colectivo de Lesbianas, Gais, Transexuais, Bisexuais, Intersexuais continúa a ser acosado, invisibilizado, discriminado e rexeitado no ámbito laboral, nas escolas, nas institucións, nas rúas…e en todos os ámbitos da vida dunha persoa.
Conmemoramos neste día os disturbios de Stonewall, acontecidos no 1969 en Nova York, cando un grupo de lesbianas, gais, travestis e transxéneros alzaron a súa voz, fart@s de sufrir continuos abusos. Ao longo da historia repetíronse moitos Stonewall e agardamos ver o día en que non faga falla reivindicar algo tan de sentido común, como que todas as persoas somos diversas e diferentes mais debemos ter iguais dereitos e dignidade.
En moitos países segue a ser un delito que os teus afectos ou sexualidade non sigan as normas obrigadas polo heteropatriarcado e relixión. Así, moitas persoas son torturadas, apresadas, violadas ou asasinadas polo simple feito de expresar a súa sexualidade. Son moitas as normas escritas que legalizan e promoven a represión contra o colectivo LGTBIQ+ . Son moitas as mensaxes de odio que se difunden con total impunidade. Seguen a existir supostas clínicas onde se “curan” comportamentos denominados por estas como “desviados”. Son moitas as persoas que sofren todas estas violencias e humillación e somos cada vez máis as que queremos mudar esta inxustiza.
Parécenos que as escolas son unha ferramenta fundamental de transformación desta situación e dende as que debemos traballar valores igualitarios e integradores. Mais os continuos acosos que sofren menores nos colexios e institutos reflicten con grande crueza que neste ámbito non se está a educar axeitadamente na diversidade e no respecto as orientacións afectivo-sexuais e identidades de xénero das nen@s. Sendo un inferno para el@s un entorno que debería servir para reforzar a súa personalidade e formación. Por iso denunciamos reformas educativas que buscan unha maior presenza das relixións nas escolas e que promoven sociedades máis insolidarias e reaccionarias.
A loita contra a homofobia, lesbofobia, e transfobia debe extenderse a todos os eidos da sociedade: educación, familia, política, medios de comunicación… para rematar coa terrible inxustiza de ver mermados os teus dereitos como persoa, ser rexeitad@ ou incluso agredid@ por algo propio da túa liberdade persoal. Reivindiquemos, pois, este día, como un día de loita, mais tamén, como un día de orgullo e dignificación da diversidade afectivo-sexual, das diferentes indentidades de xénero e sexuais e da estrutura familiar escollida libremente.
Por todo isto, convidámoste a participar nas actividades organizadas pola Asociación Nós Mesmas en Vigo co gallo da celebración deste día e desfrutar de proxeccións, obradoiros, exposicións, música e poesía nos días do 19 ata o 28 de xuño.
#feminismo #LGBTQI #diversidade #dereitos #activismo #reivindicación#festa
ORGULLO LGTBIAQ+: Tapiz Feminista Lésbico
Neste 28 de xuño Día Internacional do ORGULLO LGTBIQ+, as mulleres da Coordenadora Comarcal de Vigo da Marcha Mundial das Mulleres queremos reivindicar e festexar a diversidade afectivo-sexual, as diferentes indentidades de xénero e sexuais e a estrutura familiar escollida libremente cunha acción de rúa, elaborando un tapiz Feminista Lésbico, coa imaxen representada sobre o chan con area, borra do café.., o sábado 24 de xuño na Praza da Pedra ás 10 horas.
Agardamos que nos acompañes na súa creación!!
Mulleres en marcha ata que todas sexamos libres!!
Orgullo 2016: Todos os desexos, todos os dereitos
As diferentes coordenadoras locais da Marcha Mundial das Mulleres en Galiza co-organizan, colaboran e participan de diferentes actividades do Orgullo neste 2016:
Vigo
Ferrolterra
Ourense
A LGTBIQfobia mata, a islamofobia remata
Onte houbo unha matanza LGTBIfóbica en Orlando na que, máis unha vez, ponse de manifesto a faciana máis sádica e cruel do heteropatriarcado. Máis de 50 mortas e preto de 60 feridas que foron acorraladas e acribilladas polo simple feito de participar nunha festa do Orgullo no bar de ambiente ‘Pulse’. Unha violencia homofóbica, lesbofóbica, bifóbica e transfóbica que pretende barrer a sexodiversidade dos nosos pobos.
Nós, feministas internacionalistas, ben sabemos o urxente que é afondar no internacionalismo, a solidariedade e a contrainformación. Temos que rachar co bloqueo informativo e derrubar a islamofobia que é empregada como arma de destrución masiva. Porque o Islam non é violencia, o xihadismo sí.
En moitas ocasións os medios de comunicación de masas banalizan e polarizan os discursos e os debates en torno ás violencias que sufrimos as persoas sexodiversas. Non estamos ante un choque de relixións ou de de civilizacións, estamos ante as consecuencias dramáticas das guerras imperialistas e a materialización dos discursos do odio. O odio duns fronte ao odio doutros, todos vinculados por intereses comúns. ¿Que diferencia hai entre a LGTBIfobia de Donald Trump ou Erdogan? A LGTBIfobia do Estado turco dase a man coa LGTBfobia máis cerril dos EEUU.
As nosas compañeiras sexodiversas de Siria, Kurdistán, Turquía ou Afganistán levan máis de tres anos tentando escapar da LGTBIfobia e o fundamentalismo relixioso que ocupa os seus pobos. Odio cara as persoas LGTBI que foi exportado polos intereses xeoestratéxicos de Occidente, sempre co apoio da OTAN e o gran capital.
-
¿Cantos gais foron lanzados dende as azoteas na Siria ocupada cos ollos ven/***/dados e as mans atadas á espalda?
-
¿Cantas xadizíes foron secuestradas víctimas do mercado sexual patrocinado polo DAESH?
-
¿Cantas kurdas lésbicas ou bisexuais son torturadas nas comisarías turcas?>
-
¿Cantas persoas LGTBI quedaron nas fronteiras sen posibilidade de tramitar un asilo ou denunciar casos de tortura en orixe polas políticas da UE?
Os discursos de odio están no cerne do sistema capitalista, que os empega a vontade para os seus intereses económicos e de control social onde a disidencia é sempre perseguida, sobre todo aquela que desmonta as estruturas xerárquicas do patriarcado escollendo outros modelos de relación e vida, libres e diversos.
Estamos ante unha campaña permanente de invisibilización e criminalización: da unión entre a LGBTQIFobia e o racismo nacen discursos como o que hoxe espallan os grandes medios por todo o planeta, ou discursos que falan das agresións só cando se cometen en lugares nos que hai interese político en sinalar: ben polo control dos seus recursos, ben pola necesidade de exercer presión internacional para condicionar as políticas públicas.
Negámonos a graduar o noso rexeitamento ás violencias que sufrimos. Aas asasinadas de Orlando, Florida, convócannos porque por desgracia non temos capacidade de estar cada día na rúa mas teñen para nós o mesmo valor que as compañeiras asasinadas en Arabia Saudí, Afganistán, Libia, Turquía, Colombia, México, Ucrania, Curdistán, Rusia ou Francia.
E non só: tamén rexeitamos os diferentes tipos de violencias e discursos de odio que padecemos aquí mesmo, en Galiza, en Ourense, onde tamén vivimos e sufrimos agresións LGBTQIFóbicas. O 70% dos delitos de odio no noso país son pola orientación ou identidade sexual da vítima, seguidos do racismo.
Negámonos a que o discurso racista sexa empregado para condicionar á sociedade por intereses económicos e políticos, ignorando os efectos que sobre a vida de todas ten construír discursos de odio nos que sempre somos nós: as lésbicas, gais, transexuais, mulleres, migrantes, exilaidas ou obreiras as sinaladas.
Reclamamos para nós e para todas, en todo o planeta, unha vida sen violencia, sen agresións e sen odio que desmonte a lóxica heteropatriarcal que nos xerarquiza en función dos nosos desexos.
Todos os desexos, todos os dereitos!
