28S | Aborto libre e garantido na sanidade pública!

O 28 de setembro é o Día de Acción Global polo Acceso ao Aborto Legal e Seguro. Desde a Coordenadora Galega da Marcha Mundial das Mulleres revindicamos a necesidade de facer efectiva a interrupción voluntaria do embarazo en Galiza na sanidade pública. 

Hai menos dun mes sinalabamos como as políticas da Xunta de Galiza agravan a saúde das mulleres.  Políticas como a licitación de convenios para a derivación de abortos con clínicas privadas por 1,4 millóns de euros que poderán chegar aos 2,5 millóns. 

Así, o dereito ao aborto seguro e na sanidade pública é aínda hoxe unha conquista pendente en Galiza. A administración pública debe contar con recursos suficientes na rede sanitaria pública galega para facer efectivo este dereito e non favorecer que as IVEs se convirtan nun negocio máis para as clínicas privadas, financiadas cos cartos de todas.

Descarga o manifesto completo aquí

Hoxe saímos ás rúas de Galiza para pedir un aborto libre, seguro e garantido na sanidade pública!

Mobilizacións:

A Coruña, 20h no Materno
Compostela, 19:30h diante do CHUS
Ferrol, 20h diante do Arquitecto Marcide
Lugo, 20h diante do HULA
O Porriño, 20h diante do Centro Médico
Ourense, 20h diante do CHUO
Pontevedra, 20h Hospital Provincial

A XUNTA AGRAVA A SAÚDE SEXUAL E REPRODUTIVA DAS MULLERES AO DERIVAR ABORTOS Á SANIDADE PRIVADA

A Marcha Mundial das Mulleres advirte de que a Xunta agrava a saúde sexual e reprodutiva ao derivar a interrupción de embarazos á sanidade privada, ante a información da licitación de convenios con clínicas privadas por 1,4 millóns de euros.

A interrupción voluntaria do embarazo é un dereito que ten que poder exercerse con garantías de saúde integral para as mulleres e non concibirse como un negocio para as clínicas privadas. A administración pública debe contar con recursos suficientes na rede sanitaria pública galega para facer efectivo este dereito.

A consideración das autoridades sanitarias da interrupción do embarazo como un procedemento menor, sen riscos, implica un claro menosprezo da nosa saúde e impón un castigo ás mulleres que deciden abortar ao seren expulsadas do sistema público de saúde.

Os concertos con clínicas privadas obrigan moitas veces as mulleres e térense que desprazar fóra da súa área sanitaria, tendo que dispor dun medio de transporte axeitado  e co conseguinte risco após unha intervención destas características. 

A obxección de conciencia do persoal sanitario non pode ser motivo para que na rede pública non se conte con persoal suficiente para garantir as intervención. Unha boa forma de paliar este problema sería destinar os recursos dos convenios coa privada a aumentar os recursos públicos.

As mulleres galegas  seguimos a reclamar  aborto libre, gratuíto e na seguridade social para todas  e demandamos que a Xunta de Galiza asuma as súas competencias e garanta: 

– Educación afectivo sexual obrigatoria no currículo escolar.  

– Programas de divulgación e información sobre dereitos sexuais e reprodutivos a través dos CIM, que deben incrementarse en número e recursos para poder atender as demandas do conxunto do país. Os dereitos sexuais e reprodutivos débense abordar como unha liña de traballo específica con persoal capacitado. 

– Os centros  Quérote +, residuais  e desnaturalizados após a chegada do PP ao Goberno da Xunta deben recuperar as funcións da educación sexual e reprodutiva, a identidade afectivo sexual e o acceso a anticonceptivos. 

Asinantes da Campaña esixindo a destitución de Rafael Louzán presidente da Federación Galega de Fútbol.

Louzán Dimisión

Esiximos a dimisión de Rafel Louzán, presidente da Federación Galega de Fútbol, por apoiar a Luis Rubiales tras a agresión a Jenni Hermoso.

O pasado 20 de agosto o presidente da Federación Española de Fútbol agredía a Jenni Hermoso, xogadora da selección española, na entrega de trofeos da final do Mundial de Fútbol Feminino nun evento televisado e visto por millóns de persoas no planeta. Logo de varios días de sillencio ao ser preguntado pola agresión na homenaxe a Tere Abelleira, Rafael Louzán respostou tirando importancia do sucedido declarando que “Son erros que se cometen na vida, e xa pediu desculpas” en referencia a un video no que Rubiales non só non recoñece ter agredido á futbolista senón que minte indicando que o acto fora consentido. 

Horas despóis Luis Rubiales realizaba un discurso incendiario na Asemblea da Federación Española de Fútbol acusando á xogadora de mentir, mentindo ao decir que foi ela quen provocou a agresión e defendendo que non dimite do seu cargo. Ademáis acompañou o discurso misóxino e manipulador de insultos e acusacións ao movemento feminista por respaldar, apoiar e acompañar á futbolista na súa denuncia de agresión. 

Tras este ataque a xogadora e movemento feminista Rafael Louzán e a Federación Galega de Fútbol seguen sen posicionarse na defensa da agredida e nunha sanción exemplar a Rubiales e a todos os que apoiaron e apoian o seu comportamento. 

Dende a Coordenadora Nacional da Marcha Mundial das Mulleres denunciamos a complicidade co machismo por parte do máximo mandatario do futbol galego e da institución que representa e esiximos a súa inmediata dimisión. As futbolistas galegas non poden ter como máximo dirixente a quen apoia e respalda comportamentos machistas, mafiosos e violentos contra as propias xogadoras e contra os colectivos que socialmente defendemos o dereito de todas as mulleres a unha vida sen violencia. Falamos ademáis dunha persoa, Rafael Louzán, inhabilitada por prevaricación para o exercicio do cargo público na operación “Patos” e que na actualidade incumple os propios estatutos da Federación Galega de Fútbol.

O deporte galego, nomeadamente o feminino, merece o apoio social e colectivo na loita contra o machismo, hoxe máis que nunca, cando en todo o mundo o deporte feminino e as mulleres erguen a súa voz contra esta agresión e contra todas as que se veñen producindo. É responsabilidade colectiva apartar non só aos corruptos e aos que agreden senón tamén a quen cala, respalda e disculpa estes comportamentos. 

A Coordenadora Nacional da Marcha Mundial das Mulleres promove esta recollida de sinaturas non como algo apenas simbólico mas para recadar forza e apoios sociais co obxetivo de presentar ante a Valedora do Pobo a esixencia de dimisión a Rafael Louzán, polas deportistas e as mulleres galegas que non imos consentir máis violencia nas nosas vidas. 

Porque se tocan a unha, tócannos e respostamos todas.

Galiza, 26 de agosto de 2023

Os colectivos e cidadás asinantes apoiamos esta demanda e esiximos a inmediata dimisión de Rafael Louzán, presidente da Federación Galega de Fúbtol por apoiar a Luis Rubiales tras a agresión a Jenni Hermoso: 

Colectivos


A Coruña Fillos de Breogán
Amigas de Exeria
ARELAS
As punkiereteiras
Asociación Cultural Cultura Aberta
Asociación Cultural Deportiva e Ecoloxista Trezecatorze
Asociación de Escritoras en Lingua Galega
Asociación de Movilidad Humana
Asociación de traballadoras do fogar e coidados Xiara
Asociación Feminista Área Loura
Asociación Feminista As Furias
Asociación Polamiúda
Avante LGBT+
Belesar Dixital
Bloque Nacionalista Galego
Carballas
CASCO VELLO CELTA VIGO
Celtarras
Coepo
Colectivo Berro Seco
Colectivo cultural Ollomao
Colectivo feminista A Estrada Deza
Colectivo feminista As Curandeiras Vimianzo
Colectivo Feminista As Pontes
Colectivo Republicano de Redondela
Colectivo Terra Pontedeume
Colectivo TransGaliza
Comité Anti-SIDA Ourense
Concello de Begonte FS
Executiva Confederal da CIG
Federación Galega de Ecoloxistas en Acción
Feminismo en pé
Feminismo Unitario de Vigo
Feministas de Catoira “Vikingas bravas”
Fende Testas
Fruga|Adega
Fútbol gaélico feminino
GALEGUIZA
Galiza Nova
Grupo de Traballo de Igualdade de Xénero F. Ciencias da Educación UDC
Isca!
Levedar Colectivo Feminista Vila de Cruces
Marea Feminista de Nigrán
Mudega – Mulleres Deportistas Galegas
Mulleres en Acción da Barbanza
O Refaixo de Carolina
O Soño de Lilith
Old Faces
ORQUIGAL
Ouligans
Peña Cheka
Peña Deportivista De Portosín
Peña Deportivista de Uxes
Peña Deportivista El Bierzo
Peña Deportivista Faluya
Peña Deportivista Tío Juan
Peña Deportivista Tralla Brava
Plataforma Feminista de Lugo
Podemos A Coruña
Ponteareas en común
Rede Educativa de Apoio LGBTIQ+ de Galicia
Siareirxs Granates
SonDaRúa
UA Drogodependencias Monforte de Lemos
Vangarda Obreira

Persoas a título individual – 2896

Contra os ventres de alugueiro

Desde a Marcha Mundial das Mulleres reafirmamos a nosa posición en contra dos chamados ventres de alugueiro. 

Falamos de ventres de alugueiro porque referirnos a esta práctica como xestación subrogada entendemos que pretende eliminar o compoñente mercantil e obviar o compoñente humano, asimilando e mesmo equiparando o termo a unha técnica de reprodución asistida. 

O debate que se abriu hoxe tras a nova sobre a “maternidade” de Ana Obregón non é nin moito menos sobre a súa idade, a súa capacidade de maternar nin sobre os motivos que a levaron a viaxar a un país (como son os EUA) para recibir unha crianza froito dun ventre de alugueiro. O debate que se abre hoxe é sobre dereitos reprodutivos, sobre o dereito a ter crianzas e sobre os dereitos mercantiles sobre os corpos das mulleres. 

As defensoras dos ventres de alugueiro falan da liberdade na escolla, o acordo entre mútuas partes como se falásemos de iguais e sobretodo, fan fincapé no dereito a ser nai/pai. O argumento é a liberdade individual. Unha liberdade indiviual que é precisamente a mesma que rexe no libre mercado, que domina os nosos recursos naturais, que pón prezo aos corpos das mulleres, á capacidade de xestar, aos nosos óvulos. É a liberdade individual que rexe o capitalismo, que con capital todo o podes mercar ou vender, incluídas as vidas. 

Non podemos aceptar a venda dos ventres de alugueiro como algo altruísta mais tampouco como algo lexítimo, porque o dereito a ser nai ou pai non existe, non é real e parte só dunha vontade e dun desexo. Un desexo que só podes cumprir se tes certas capacidades económicas. Converter un desexo en dereito, para alén de que é moi perigoso, implica poder vulnerar dereitos doutras persoas que non teñen as mesmas capacidades ca quen precisar dese suposto dereito individual.

 Desde a Marcha Mundial das Mulleres reivindicamos que o mercado non pode regular todo e que os nosos corpos son un límite claro, porque somos nós, as mulleres que vivimos na precariedade quen padecemos estas prácticas neoliberais que ocupan os nosos corpos, que nos poñen como obxecto de mercado e que só benefician os privilexios das clases dominantes. 

O noso corpo nin se vende nin se aluga, as mulleres non somos mercadoría, non somos máis un obxecto co que comerciar!

IDENTIFICADAS NA CONCENTRACIÓN EN OURENSE!

Este martes 14 de febreiro rexistramos unha queixa ante a Subdelegación do Goberno de Ourense por identificar a compañeiras o pasado martes 8 de febreiro logo da concentración polo feminicidio que tivo lugar en Baiona.

A Marcha Mundial das Mulleres cando organiza activdades reivndicativas faino de xeito responsabel. Por exemplo a manifestación do 8 M o ano 2021 en Ourense, en plena pandemia. Manifestación moi nutrida, que arrancando de Juan XXIII, percorreu as rúas da nosa vila ate o Complexo Hospitalario. Foi un exemplo de bon proceder e así foi recollido na prensa escrita. En todo momento mantivemos as esixencias que se nos fixeron de seguridade -baixo ameaza de sanción-, como a distancia de dous metros entre todas e cada unha das numerosas persoas que participaron foran ou non foran convivintes, e toda a xente acudiu ca obrigatoria mascarilla e amosou disposición a facilitar o benestar coletivo.

Dende o ano 2010 contamos 69 mulleres asainadas por violencia machista na Galiza. Cada un deses terribles asasinatos motivou a mesma convocatoria por pate da MMM en Ourense:

“Concentración ás 20h na Castañeira”

Estas convocatorias da MMM en resposta aos feminicidios non se limitan á vila de Ourense, convocouse neste caso en 32 localidades da Galiza, noutras ocasións en máis ou menos cidades mas nos últimos 8 anos nunca en menos de 20 por convocatoria. Sabemos que co mesmo motivo outras organizacións, partidos políticos, colexios, sindicatos, concellos e institucións autonómicas e estatais convocan concentracións e minutos de silenzo na nosa cidade sen que reciban o trato que vivimos o pasado 8 de febreiro.

Estas concentracións realizadas tras un feminicidio, son de raiba e de dor, e o sentimento que nos invade ante a cara máis cruel da violencia é a desolación, a impotencia, a indignación….

O pasado día 8 de febreiro por desgraza houbo que convocar xa que Beatriz Lijó Gesteira, de 47 anos foi asasinada diante das súas fillas menores. En Ourense non foi das concentracións máis numerosas que temos realizado, e ao remate, cando a xente xa andaba medio dispersa, dous axentes uniformados pedíronnos a nosa identificación.

Repítesenos cada vez que hai ocasión que non hai efectivos suficientes dos corpos de seguridade do Estado para garantir a seguridade das mulleres con ordes de afastamento… semella que si son abondo para presentarse ao finalizar unha concentración e ocupar o seu tempo e o noso identificando activistas feministas.

Hai moito tempo que a policia non interviña nunha das nosas actividades/accións e menos para identificar a compañeiras. Perplexas, preguntamos o motivo obtendo como resposta que ao ser máis de vinte persoas e non termos tramitado o permiso tiñan que proceder á identificación.

Negámonos a que a ocupación dunha acera (onde realizamos as concentracións) teña que estar tutelada polo Estado, e xa temos manifestado en máis ocasións que a ocupación de espazos que non implican alteración algunha da cidade non deben ser obxeto da actuación policial. Nunca antes se nos requerira a identificación ao finalizar a concentración ante un feminicidio e agardamos que non volte reptirs

Mas non só a policia uniformada nos pediu identificarnos senón que de entre a xente que aínda quedaba arredor da Castañeira, apareceron dous axentes máis, sen uniforme que insistiron en identificarnos, e un deles recoñece ser él o que dá a orde.

Ante isto a nosa queixa na Subdelegación do Goberno de Ourense, en mans do PSOE para coñecer os motivos que levan a esta actitude cara o feminismo organizado na cidade. Que provocou este cambio de actitude na policía, que motivou que viñeran a interceptar a tres mulleres da organización, con que finalidade?

Non comprendemos esta acción policial cando estamos fartas de escoitar que contamos cun Pacto de Estado pola Igualdade que compromete a todas as Institucións a volcarse na loita contra a violencia de xénero, e que as Forzas e Corpos de Seguridade do Estado están especialmente implicados nesta loita.

Esiximos saber por que se envían axentes de paisano ás nosas mobilizacións.

Ourense, 15 de febreiro de 2023

En resposta ante o ASASINATO de Cristina Cabo Buján en Lugo

🔴🔴 ALERTA FEMINISTA!

As compañeiras de Lugo chaman a mobilizarnos masivamente para dar resposta ao asasinato de Cristina Cabo Buján o pasado domingo.

As últimas informacións que coñecemos hoxe mesmo parecen indicar que o asasinato pode ter tintes machistas e por tanto entendemos que cómpre dar resposta colectiva a este crime!

🔴🔴 MOBILIZACIÓNS ANTE O ASASINATO DE CRISTINA CABO EN LUGO

Desde o feminismo galego chamamos a mobilizarnos masivamente para dar resposta ao asasinato de Cristina Cabo o pasado domingo en Lugo

Nin un paso atrás contra a violencia! Suma a túa localidade!

LISTAXE DE MOBILIZACIÓNS: [EN ACTUALIZACIÓN]

A Coruña, 20h Obelisco
A Gudiña, diante do Concello
As Pontes, 20:30h Praza do Hospital
Ames, 20h Praza da Maia
Betanzos, 20h detrás do palco da música
Cabanas, 19:30h diante do Concello
Carnota, 19h Praza da Pedra
Celanova, 19:30h Praza Maior
Compostela, 20h Praza 8 de marzo
Ferrol, 20h Amada García
Lugo, 20h diante do Concello
Moaña, 18:30h Praza do Concello
Noia, 20:30h diante do Concello
O Porriño, 20h diante do Concello
Ourense, 20h Castañeira
Outes, 20:30h diante do Concello
Padrón, 21h fronte ao Concello
Pontevedra, 20h Audiencia Provincial
Ribadeo, 20:30h Praza 8 de marzo
San Cibrao (Cervo), 20:30h diante da casa da cultura
Vigo, 20:30h no MARCO

Manifesto

Compostela // Non temos que pedir permiso!

De cara ao 25N a MMM anunciou unha ruada nocturna na que un grupo de mulleres sairíamos a percorrer as rúas de Compostela, ataviadas con mandis, fachos e fouciñas. A nosa acción tiña a intención da denuncia social manifestando a outra cara do medo, a de arrepoñernos a el, deixando claro que estamos fartas de ser acosadas, de non poder saír á rúa pola noite sen ser violentadas, humilladas e en casos extremos, agredidas, violadas ou asasinadas.

A piques de comezar a polícia nacional incautou as nosas fouciñas por orde da Subdelegación do Goberno e recriminou non ter solicitado permiso á mesma. Cabe destacar que o alcalde de Compostela, do mesmo partido que ostenta a Subdelegación, estivo na manifestación preto de nós, e non se achegou en ningún momento para explicarnos as suas intencións ocultas de sancionarnos. O PSOE acude ás nosas manifestacións mentres maquina ás nosas costas como pode sancionarnos, como pode facernos calar, como pode castigarnos.

Fomos identificadas pola polícia nacional, que advertiu que recibiremos sanción administrativa, malia terlle exposto que era unha actuación pacífica polas rúas, como se puido comprobar cando a levamos a cabo. Este é o patriarcado e a súa dobre cara: por un lado, a propia Subedelgación concédenos o recoñecemento Meninas 2022 uns dias antes, que rexeitamos porque non cremos en institucións machistas e, polo outro, cando loitamos contra a súa opresión, veñen a por nós ás agochadas, intimidándonos e sancionándonos, con covardía. Estas son as mesmas institucións que se fartan a dicir que non hai medios para protexer ás vítimas da violencia machista mais que, pola contra, poden escoltar a menos de 20 mulleres cunha grilleira chea de policías nunha ruada pacífica.

Cando loitamos contra o patriarcado, sempre está a se reinventar, este 25N foi coa escusa da nosa propia protección, pero o feminismo é máis forte, somos moitas, moi bravas e, aínda nos quedan máis fouciñas coas que recoller o froito da semente de vencer.

QUÉRENNOS CON MEDO BRAVAS NOS TERÁN! Até que todas sexamos libres.

Compostela, 27 de novembro de 2022.

Comunicado da Marcha Mundial das Mulleres ante o recoñecemento Meninas 2022 concedido pola Subdelegación do Goberno en Galiza.

Premio Meninas 2022

Hai poucos días recibimos unha comunicación na que se nos informaba do recoñecemento que nos é outorgado desde a Subdelegación do Goberno en Galiza co motivo dos premios Meninas 2022 que pretenden “poñen en valor a persoas e institucións que incorporan estratexias, iniciativas ou proxectos para combater a violencia sobre as mulleres e promover a igualdade”. 

Sempre é satisfactorio que institucións que habitualmente dan as costas ao traballo que os colectivos facemos na rúa e que mesmo o complican en ocasións -lembramos o 8M no que decidimos manifestarnos e fomos ameazadas con sancións- ollen para nós e o noso traballo e atopen o espazo e o momento de darlle o valor que ten. 

A nosa relación, como organización anticapitalista e feminista que aspira a transformar o mundo, é complicada coas institucións. Entendemos que desde as institucións poden porse en marcha tímidas políticas ás que podemos nomear como feministas mais tamén a maior parte dos resortes institucionais responden ao reforzo e reprodución do sistema socio-ecómico e político no que vivimos e que nós combatemos. Para nós, os rituais do institucionalismo que non implican un maior compromiso coa nosa causa non supoñen un avance no recoñecmento do noso traballo, sabemos que os dereitos das mulleres se conquistan nas rúas e que o mundo se transforma transformando tamén as actuais institucions que sustentan unha orde machista, clasista e capitalista. 

Neste sentido o chamado a recibir un premio deste tipo supón para nós unha oportunidade para analizar que papel xoga no desenvovemento da nosa acción política un recoñecemento institucional que, sentimos, non recolle nengunha das nosas demandas e preocupacións. Agradecemos que se nos diga que facemos un bo traballo no combate da violencia machista, mas o que queremos é que se dote de meios e recursos esta loita, que se escoiten as nosas demandas sobre a denuncia da xustiza patriarcal, que artefactos como o Pacto de Estado pasen da propaganda aos feitos, que os procesos de denuncia de violencia non nos revictimicen e mesmo que se analice de forma crítica os poucos avancen que teñen suposto nos últimos anos os mecanismos postos en marcha dende as institucións para combater a violencia machista. 

Así, decidimos colectivamente agradecer o recoñecemento do labor de máis de 20 anos de traballo político en Galiza que leva feito a Coordenadora Nacional da Marcha Mundial das Mulleres grazas a todas as compañeiras que fixeron e fan parte dela que é o que nos dá prestixio e unha voz no movemento feminista deste país mais non imos recoller este recoñecemento institucional, para nós o maior recoñecemento é que se abran as portas cuando chamamos a elas demandando ou reclamando medidas ou accións concretas, que se dispoñan recursos para o traballo de profesionais e colectivos sociais, que non se dificulte o noso traballo na rúa e que se adiquen máis esforzos a políticas eficaces e útiles contra a violencia machista que a organizar unha gala para tirarnos unha foto e decir o moito e ben que o estamos facendo. 

Seguimos en marcha, até que todas sexamos libres. 

//SUBMISIÓN QUÍMICA NA NOITE

🛑 COIDÉMONOS ENTRE TODAS.

Nos últimos días estamos tendo numerosas noticias de agresións a mulleres coa submisión química como método para o abuso. Varias denuncias no noso país póñennos en alerta e cremos que temos que falar de como nos armamos e protexemos ante estas prácticas. Se sintes que algo anda mal pide axuda, se alguén pide axuda dálla.

A maior ferramenta que temos contra o patriarcado é a sororidade.

Se notas unha picada estando de festa:

  • Non penses que foi unha sensación, é un novo método de submisión química para agresións sexuais.
  • Pide axuda (á seguranza, ás amigas, camareiras…)
  • Informa á policía, acode a un hospital para pedir un protocolo de submisión química.

Efectos da picada:

  • Dor física da picada.
  • Mareo e/ou sensación de desorientación.
  • Cansancio.
  • Sono.
YouTube
YouTube
Instagram
Telegram