Ante outro crime machista no noso País, o feminismo galego responde con mobilizacións para o luns 7 de outubro ante o feminicidio de Fadoua Akkar en Domaio, concello de Moaña.
Listaxe de mobilizacións:
A Coruña, 20h Obelisco A Guarda, 20h Praza do Reloxo A Gudiña, 20h Casa do Concello As Pontes, 20:30h Praza do Hospital Betanzos, 20h Palco da Música Catoira, 20h na Alameda Celanova, 20h Praza Maior Chantada, 20:30h Praza do Cantón Compostela, 20h Praza 8M Ferrol, 20h Praza de Armas Lalín, 20:30h KM0 Lugo, 2oh diante do Concello Moaña, 18h Praza do Concello O Porriño, 20h diante do Concello O Rosal, 19h Praza do Concello Ourense, 20h Castañeira Ponteceso, 20:30h Praza do Recheo Pontevedra, 20h Audiencia Provincial Ribadavia, 20:30h Praza Maior Tomiño, 20h Praza do Seixo Vigo, 20:30h MARCO Vilalba, 20:30h Casa da Cultura
Diante da eliminación da Secretaría Xeral de Igualdade do organigrama do goberno da Xunta, as organizacións feministas galegas queremos manifestar:
A pesar das mostras de fortaleza do feminismo galego nos últimos tempos e do clamor social pola necesidade de políticas decididas cara á superación das discriminacións que historicamente se cometeron coas mulleres, non se albiscan por parte do goberno da Xunta políticas encamiñadas a este fin.
Desde as últimas décadas do século XX, as institucións e organizacións sociais fixéronse eco das demandas do feminismo , entre outras cousas, creando organismos encargados da aplicación de medidas conducentes á igualdade de xénero. É así como se formalizan as vocalías ou secretarías das mulleres nas organizacións sindicais, asociacións e patidos, as áreas de igualdade nos concellos, etc. Nesta liña, en 2005 o goberno galego de BNG e PSOE crea a Secretaría Xeral de Igualdade. Pois ben, ao igual que aconteceu co resto de políticas e actuacións que botaron a andar neste tempo, o Partido Popular fai desaparecer agora un organismo de goberno que no lugar que debería ocupar, dependente da Presidencia, tería que deseñar o conxunto de políticas a aplicar desde os diferentes departamentos do goberno galego. Trátase do último paso dado, até agora, após a desaparición do Sistema Galego de Igualdade, ou o vaciamento de recursos dos centros Quérote, dos CIM, dos pisos de acollida … A ideoloxía retrógrada en materia de igualdade do PP manifestouse tamén ás claras co torpedeo constante do dereito ao aborto, coas subvencións e institucionalización da Red Madre, co desvío das intervencións de interrupción do embarazo a clínicas privadas… en definitiva, impedindo o exercicio deste dereito sen estigmatizar ás mulleres que abortan.
Eliminar a Secretaría Xeral de Igualdade é un paso máis na progresión de políticas retrógradas cos dereitos das mulleres por parte do Partido Popular. É a demostración de que a igualdade perde peso nas políticas do goberno galego, rebaixando a súa importancia desde a Secretaría até a Dirección Xeral. Por outro lado, que implica que a a violencia de xénero e a igualdade se desvinculen en dous departmentos diferentes, a Dirección Xeral contra a Violencia de Xénero e a Dirección Xeral de Promoción da Igualdade? Acaso a violencia e a desigualdade non son dúas caras da mesma moeda? Cabe pór en práctica medidas efectivas contra a violencia que non ataquen as desigualdades? Non é a igualdade o verdadeiro antídoto para combater a violencia? Tampouco nos parece baladí que se poña un home á fronte da Dirección Xeral contra a violencia.
Por todo o dito, exiximos ao goberno galego que dea ás políticas de igualdade o peso que lles corresponde, coa restitución da Secreatría Xeral de Igualdade, facéndoa depender non dunha Consellaría senón da Presidencia, pois para combater a violencia contra as mulleres e avanzar na igualdade débese actuar desde todas as frontes e non só desde os servizos sociais.
Queremos que saiba este goberno que a sociedade galega do século XXI non vai consentir máis minusvaloración e discrimicación das mulleres, que as mulleres non imos consentir que se nos neguen dereitos que tanto costou conquistar.
Ante outro crime machista no noso País, o feminismo galego responde con mobilizacións para o xoves 21 de marzo ante o feminicidio de Andrea Yturry Alave.
Listaxe de mobilizacións:
A Coruña, 20h Obelisco A Guarda, 20:15h Praza Avelino Vicente A Gudiña, 12:30h ao lado do Concello As Pontes, 20:30h Praza do Hospital Betanzos, 20:30h Palco da Música Carnota, 19h Praza da Pedra Catoira, 20:30h alameda do Concello Celanova, 20h Praza Maior Chantada, 20h Praza do Cantón Compostela, 20:30h Praza 8M Ferrol, 19h Praza de Armas Lalín, 20:30h KM0 Moaña, 20h Praza do Concello Noia, 20h diante do Concello O Porriño, 20h diante do Concello O Rosal, 20h praza do Calvario Ourense, 20h Castañeira Padrón, 20:30h enfronte do Concello Pontedeume, 19:45h Praza do Concello Pontevedra, 19:30h Praza da Peregrina Ribadavia, 20h Praza Maior Ribadeo, 20h Praza 8M Val Miñor, 19:30h Cruce da Ramallosa Vigo, 20:30h MARCO Vilagarcía, 20:30 Praza de Galiza Vilalba, 20:30h Praza da Constitución
Ás portas do 8 de Marzo, e tras varios anos de folgas e mobilizacións masivas, ollamos atrás e compracémonos co medre da conciencia feminista, que se revelou como o catalizador dun movemento social cunha enorme capacidade mobilizadora e transformadora. Mais para afianzar e seguir agrandando os efectos deste movemento na sociedade, debemos facer avaliación dos logros e das melloras pendentes para continuarmos avanzando na conquita última da iguadade efectiva de xénero.
Hoxe en día non se entende “políticamente correcto” cuestionar a necesidade de superar a discriminación de xénero – a non ser desde a extrema dereita-, mesmo as organizacións mainstream integraron no seu discurso a igualdade de xénero como eslogan, ao igual que as marcas comerciais. Semella que o feminismo “vende”. Mais na realidade, os cambios producidos son escasos ou nulos: a violencia contra as mulleres en múltiples vertentes continúa presente, a educación segue anquilosada sen cobrar o papel relevante que debería ter na deconstrución de roles sexistas; na actividade laboral as mulleres seguimos a padecer o chan pegañento, tratadas como man de obra de segunda, o que nos leva a soportar unhas pensións un 34% inferiores ás dos homes; os servizos públicos non cobren as necesidades de atención a dependentes e seguimos asumindo as mulleres no fogar case sempre en solitario esta tarefa; quen nos goberna serve os intereses das grandes empresas depredaroras do territorio que ameazan formas máis sustentábeis de vida e de produción , únicas capaces de asentar poboación no conxunto do territorio.
Os feminismos non poder ser un termo vacío, un eslogan de campaña, unha marca comercial, debe ser idea e praxe que nos leve a transformar o mundo na súa totalidade. Os feminismos lévannos a entender que os coidados son esenciais, que todas as persoas dependemos as unhas das outras para vivir, que o benestar dunhas non pode ser a costa da explotación doutras, que o noso traballo ten o mesmo valor que o dos nosos compañeiros, que reclamar o dereito a vivir e traballar na nosa terra, que deixemos de expulsar ás mozas das noso país, que lles oferezamos condicións de traballo e vida digna, que na depredación capitalista non hai futuro, que a temos obriga de deixar unha Terra habitábel ás que veñan, que o lucro non pode estar por encima nosa supervivencia no planeta.
Ás portas do 8 de Marzo queremos insistir na historia desta data que nace a comezos do século XX como día de loita, pola consecución de dereitos laborais, pola eliminación do traballo infantil, polo dereito ao voto, contra a guerra… Tamén en Galiza a comezos do século XX as mulleres das clases populares protagonizaron revoltas reivindicando o dereito á terra para vivir do seu traballo, denunciando os impostos abusivos, a falta de alimento polo negocio dos acaparadores… Queremos seguir o exemplo destas mulleres que se puxeron á fronte, hoxe tamén temos que seguir reivindicando a paz, que pare o xenocidio do pobo palestino, a erradicación da pobreza enerxética, alimentaria…, condicións de vida digna para ese 25% da poboación galega en risco de exclusión social, traballo digno en condición de igualdade para todas as mulleres, dereitos para as migrantes, erradicación das marxinalización das expresións de xénero disidentes, erradicación da trata e explotación sexual, dereito pleno sobre o noso corpo e a vivir sen medo.
O lema feminismo organizado para varrer o patriarcado é unha chamada á organización das mulleres para facermos xuntas unha revolución que o cambie todo, desde as conciencias ás formas materiais de vida, que nos reconcilie coas nosas iguais e nos una ás primeiras feministas e ás mulleres libres que nos sucederán. Unámonos e actuemos porque o futuro ou é feminista ou non será!
MOBILIZACIÓNS 8M: (actualizado 04/03)
A Coruña, 20h Obelisco As Pontes, 20:30h Concello Betanzos, 19:30 Palco da Música Compostela, 20h praza 8 de marzo Ferrol, 20h Praza Amada García Lalín, 20h Km0 Lugo, 20h diante da Xunta Marín, 20h Praza 8 de marzo O Porriño, 20h Rotonda do canteiro Ourense, 11h CHUO | 12:30h Concordia 20h Subdelegación Pontevedra, 20:30h Praza de España Ribadavia, 20h Praza do Concello Ribadeo, 20h Rotonda do instituto
Ribeira, 20h Porta do Sol Val Miñor, 13:30h Cruce da Ramallosa Vigo, 20h Praza dos Cabalos Vilagarcía, 20h Praza de Galiza Vilalba, 20h Praza da Constitución
A Coruña, 20h Obelisco A Gudiña, 12:30h Concello As Pontes, 20h Praza do Hospital Ames, 12h Praza da Maía Betanzos, 20h Palco da música Carnota, 12h Praza da Pedra Compostela, 20h Praza 8 de marzo Ferrol, 19h diante do Concello O Porriño, 12h diante do Concello Ourense, 12h na Castañeira Ponteceso, 20h Praza do Recheo Pontevedra, 18h Audiencia Provincial Ribadeo, 20h Praza 8 de marzo
Vilalba, 19:30h Casa da Cultura Vigo, 19h no MARCO
A data 25 de novembro, escollida no 1981 no I Encontro Feminista Latino – Americano e do Caribe, presta homenaxe ás irmás Mirabal, vítimas do feminicidio e da ditadura. Elas foron ecarceradas, violadas e asasinadas a mando da ditadura da República Dominicana nos anos 60. En nome da memoria colectiva, o día marca as loitas polo fin das violencias contra as mulleres.
Neste 25 de novembro do 2023, desde a Marcha Mundial das Mulleres en Galiza, mobilizámonos sob o lema Organicémonos contra as violencias machistas, porque achamos máis que imprescindíbel a autoorganización das mulleres, a autoorganización da loita feminista para combater este sistema que nos condena. Porque non imos deixar de loitar até que todas sexamos libres.
Consulta as mobilizacións! [en actualización 23/11]
A Coruña, 19h Obelisco As Pontes, 18:30h Praza do Hospital Ames, 12h Praza do Concello Betanzos, 18:30h Palco da Música Carnota, 19h Praza da Pedra Catoira, 20h Alamedia do Concello Cee, 20h Praza 8M Compostela, 20h Praza 8M mani |21:30h Ruada P. Praterías Ferrol, 19h Praza do Himno Lalín, 12:30h Praza da Igrexa Lugo, 20h Multiusos da Xunta Monforte, 17h Praza de España O Porriño, 20h diante do Concello Ordes, 19h Alameda Ourense, 12:30 Acción Paseo – Concordia | 19:30h Mani Subdelegación
Padrón, 20h Praza de Macías Ponteceso, 13h Praza do Recheo Pontedeume, 12h Praza do Concello Pontevedra, 12h Praza de Ourense Rianxo, 12h Praza de Padrón Ribadavia, 20h Praza Maior Ribadeo, 19:30h Praza 8 de marzo Val Miñor, 20:30h Cruce da Ramallosa Vigo, 20h Vía Norte/Urzaiz Vilagarcía, 12h Praza de Galicia Vilalba, 18:30h Praza da Constitución
O 28 de setembro é o Día de Acción Global polo Acceso ao Aborto Legal e Seguro. Desde a Coordenadora Galega da Marcha Mundial das Mulleres revindicamos a necesidade de facer efectiva a interrupción voluntaria do embarazo en Galiza na sanidade pública.
Hai menos dun mes sinalabamos como as políticas da Xunta de Galiza agravan a saúde das mulleres. Políticas como a licitación de convenios para a derivación de abortos con clínicas privadas por 1,4 millóns de euros que poderán chegar aos 2,5 millóns.
Así, o dereito ao aborto seguro e na sanidade pública é aínda hoxe unha conquista pendente en Galiza. A administración pública debe contar con recursos suficientes na rede sanitaria pública galega para facer efectivo este dereito e non favorecer que as IVEs se convirtan nun negocio máis para as clínicas privadas, financiadas cos cartos de todas.
Hoxe saímos ás rúas de Galiza para pedir un aborto libre, seguro e garantido na sanidade pública!
Mobilizacións:
A Coruña, 20h no Materno Compostela, 19:30h diante do CHUS Ferrol, 20h diante do Arquitecto Marcide Lugo, 20h diante do HULA O Porriño, 20h diante do Centro Médico Ourense, 20h diante do CHUO Pontevedra, 20h Hospital Provincial
A Marcha Mundial das Mulleres advirte de que a Xunta agrava a saúde sexual e reprodutiva ao derivar a interrupción de embarazos á sanidade privada, ante a información da licitación de convenios con clínicas privadas por 1,4 millóns de euros.
A interrupción voluntaria do embarazo é un dereito que ten que poder exercerse con garantías de saúde integral para as mulleres e non concibirse como un negocio para as clínicas privadas. A administración pública debe contar con recursos suficientes na rede sanitaria pública galega para facer efectivo este dereito.
A consideración das autoridades sanitarias da interrupción do embarazo como un procedemento menor, sen riscos, implica un claro menosprezo da nosa saúde e impón un castigo ás mulleres que deciden abortar ao seren expulsadas do sistema público de saúde.
Os concertos con clínicas privadas obrigan moitas veces as mulleres e térense que desprazar fóra da súa área sanitaria, tendo que dispor dun medio de transporte axeitado e co conseguinte risco após unha intervención destas características.
A obxección de conciencia do persoal sanitario non pode ser motivo para que na rede pública non se conte con persoal suficiente para garantir as intervención. Unha boa forma de paliar este problema sería destinar os recursos dos convenios coa privada a aumentar os recursos públicos.
As mulleres galegas seguimos a reclamar aborto libre, gratuíto e na seguridade social para todas e demandamos que a Xunta de Galiza asuma as súas competencias e garanta:
– Educación afectivo sexual obrigatoria no currículo escolar.
– Programas de divulgación e información sobre dereitos sexuais e reprodutivos a través dos CIM, que deben incrementarse en número e recursos para poder atender as demandas do conxunto do país. Os dereitos sexuais e reprodutivos débense abordar como unha liña de traballo específica con persoal capacitado.
– Os centros Quérote +, residuais e desnaturalizados após a chegada do PP ao Goberno da Xunta deben recuperar as funcións da educación sexual e reprodutiva, a identidade afectivo sexual e o acceso a anticonceptivos.
Esiximos a dimisión de Rafel Louzán, presidente da Federación Galega de Fútbol, por apoiar a Luis Rubiales tras a agresión a Jenni Hermoso.
O pasado 20 de agosto o presidente da Federación Española de Fútbol agredía a Jenni Hermoso, xogadora da selección española, na entrega de trofeos da final do Mundial de Fútbol Feminino nun evento televisado e visto por millóns de persoas no planeta. Logo de varios días de sillencio ao ser preguntado pola agresión na homenaxe a Tere Abelleira, Rafael Louzán respostou tirando importancia do sucedido declarando que “Son erros que se cometen na vida, e xa pediu desculpas” en referencia a un video no que Rubiales non só non recoñece ter agredido á futbolista senón que minte indicando que o acto fora consentido.
Horas despóis Luis Rubiales realizaba un discurso incendiario na Asemblea da Federación Española de Fútbol acusando á xogadora de mentir, mentindo ao decir que foi ela quen provocou a agresión e defendendo que non dimite do seu cargo. Ademáis acompañou o discurso misóxino e manipulador de insultos e acusacións ao movemento feminista por respaldar, apoiar e acompañar á futbolista na súa denuncia de agresión.
Tras este ataque a xogadora e movemento feminista Rafael Louzán e a Federación Galega de Fútbol seguen sen posicionarse na defensa da agredida e nunha sanción exemplar a Rubiales e a todos os que apoiaron e apoian o seu comportamento.
Dende a Coordenadora Nacional da Marcha Mundial das Mulleres denunciamos a complicidade co machismo por parte do máximo mandatario do futbol galego e da institución que representa e esiximos a súa inmediata dimisión. As futbolistas galegas non poden ter como máximo dirixente a quen apoia e respalda comportamentos machistas, mafiosos e violentos contra as propias xogadoras e contra os colectivos que socialmente defendemos o dereito de todas as mulleres a unha vida sen violencia. Falamos ademáis dunha persoa, Rafael Louzán, inhabilitada por prevaricación para o exercicio do cargo público na operación “Patos” e que na actualidade incumple os propios estatutos da Federación Galega de Fútbol.
O deporte galego, nomeadamente o feminino, merece o apoio social e colectivo na loita contra o machismo, hoxe máis que nunca, cando en todo o mundo o deporte feminino e as mulleres erguen a súa voz contra esta agresión e contra todas as que se veñen producindo. É responsabilidade colectiva apartar non só aos corruptos e aos que agreden senón tamén a quen cala, respalda e disculpa estes comportamentos.
A Coordenadora Nacional da Marcha Mundial das Mulleres promove esta recollida de sinaturas non como algo apenas simbólico mas para recadar forza e apoios sociais co obxetivo de presentar ante a Valedora do Pobo a esixencia de dimisión a Rafael Louzán, polas deportistas e as mulleres galegas que non imos consentir máis violencia nas nosas vidas.
Porque se tocan a unha, tócannos e respostamos todas.
Galiza, 26 de agosto de 2023
Os colectivos e cidadás asinantes apoiamos esta demanda e esiximos a inmediata dimisión de Rafael Louzán, presidente da Federación Galega de Fúbtol por apoiar a Luis Rubiales tras a agresión a Jenni Hermoso:
Colectivos
A Coruña Fillos de Breogán Amigas de Exeria ARELAS As punkiereteiras Asociación Cultural Cultura Aberta Asociación Cultural Deportiva e Ecoloxista Trezecatorze Asociación de Escritoras en Lingua Galega Asociación de Movilidad Humana Asociación de traballadoras do fogar e coidados Xiara Asociación Feminista Área Loura Asociación Feminista As Furias Asociación Polamiúda Avante LGBT+ Belesar Dixital Bloque Nacionalista Galego Carballas CASCO VELLO CELTA VIGO Celtarras Coepo Colectivo Berro Seco Colectivo cultural Ollomao Colectivo feminista A Estrada Deza Colectivo feminista As Curandeiras Vimianzo Colectivo Feminista As Pontes Colectivo Republicano de Redondela Colectivo Terra Pontedeume Colectivo TransGaliza Comité Anti-SIDA Ourense Concello de Begonte FS Executiva Confederal da CIG Federación Galega de Ecoloxistas en Acción Feminismo en pé Feminismo Unitario de Vigo Feministas de Catoira “Vikingas bravas” Fende Testas Fruga|Adega Fútbol gaélico feminino GALEGUIZA Galiza Nova Grupo de Traballo de Igualdade de Xénero F. Ciencias da Educación UDC Isca! Levedar Colectivo Feminista Vila de Cruces Marea Feminista de Nigrán Mudega – Mulleres Deportistas Galegas Mulleres en Acción da Barbanza O Refaixo de Carolina O Soño de Lilith Old Faces ORQUIGAL Ouligans Peña Cheka Peña Deportivista De Portosín Peña Deportivista de Uxes Peña Deportivista El Bierzo Peña Deportivista Faluya Peña Deportivista Tío Juan Peña Deportivista Tralla Brava Plataforma Feminista de Lugo Podemos A Coruña Ponteareas en común Rede Educativa de Apoio LGBTIQ+ de Galicia Siareirxs Granates SonDaRúa UA Drogodependencias Monforte de Lemos Vangarda Obreira
Este 28M hai eleccións municipais en Galiza en dende a Coordenadora Nacional da Marcha Mundial das Mulleres queremos chamar á reflexión sobre a necesidade de apostar por proxectos políticos que leven ás institucións un compromiso real coas políticas de igualdade.
Os Concellos son as administracións máis próximas ás veciñas e ferramentas fundamentais para ampliar dereitos e garantir os que xa temos acadado.
Non reclamamos ás administracións locais que suplan as carencias das políticas propias doutras institucións mas queremos que o compromiso coa loita feminista e coas políticas de igualdade sexan reais e non un mero anuncio ou slogan para captar votos.
Chamamos ao electorado a analizar os programas, cuestionar e revisar as propostas que os acompañan, fóra de actos de propaganda ou colocar mulleres nas listas ás veces cun compromiso real e outras como mero formalismo, precisamos recursos e políticas reais, proxectos con visións a medio e longo prazo e políticas transversais en concellalías de igualdade con capacidade real de intervir socialmente.
Reclamamos ademáis un compromiso maior na loita contra a violencia machista apartando das listas a machistas e agresores, estamos fartas de que se amparen os comportamentos machistas e se premie con visibilidade a agresores.
Se non hai un compromiso real coa igualdade, con orzamentos claros e políticas públicas transformadoras que non conten co noso apoio!
Que o voto deste 28M sexa outro exercicio de mobilización feminista!
Estes son os nosos mínimos:
Políticas públicas feministas
Orzamentos para igualdade
Listas sen machistas nen agresores
Compromisos reais coa igualdade
Descarga o material para as túas redes sociais e para colar pola túa vila.
